عشق جو اثر
تنھنجي عشق جو ئي اثر آھہ جانان!
جو ھستيءَ مان منھنجي رڳو عشق جي ئي
ڪا خوشبsو اچي ٿي،
اِھو تنھنجي ئي سونھن جو بس اثر آ،
جو دنيا سڄي ھاڻ سھڻي لڳي ٿي،
اھو تنھنجي گهرين اکين جو اثر آ،
جو مون کي ھيءَ دنيا،
اڳي کان گهڻي ھاڻ گهري لڳي ٿي،
اِھو تنھنجي ئي بس چميءَ جو اثر آ،
جو منھنجي رڳن منجهہ محبت رھي ٿي،
محبت رڳن منجهہ رت جئن ڊڪي ٿي.
اِھو عشق جو ئي اثر آھہ جانان!
جو ھاڻي پکين جون پڪارون پروڙي سگهان ٿو،
وڻن جي وڏائي بہ سمجهي سگهان ٿو،
گلن جي نزاڪت بہ محسوس ڪيان ٿو،
۽ پوپٽ جي مان پيار کي ڀي پسان ٿو،
ھوائن ۾ ڪيئي سنيھا ٻڌان ٿو،
سمندر جي بيچيني پرکي سگهان ٿو،
ڏٺل جو نہ آھي انھي کي ڏسان ٿو،
ٻڌل جو نہ آھي انھي کي ٻڌان ٿو.
اِھو عشق جو ئي اثر آھہ جانان!
جومان پنھنجي پاران،
دنيا جي بدن تي،
زخم ڪو بہ ٿو اڄ ڏيڻ ڪو نہ چاھيان،
دنيا کي مان تنھنجي ڪري چاھيو ھو،
۽ ھاڻي سڄي ھيءَ دنيا منھنجي لئہ ”پرين“ آ،
مان ھر شيءِ ۾ تنھنجو ئي جلوو ڏسان ٿو،
اِھو عشق جو ئي اثر آھہ جانان!
تنھنجي عشق جو ئي اثر آھہ جانان!
*