سڀن جا ٻول ھت اقرار جا ھئا
اسان جا خيال پر انڪار جا ھئا.
پرينءَ جي سامھون خاموش ٿي وئين،
اِھي پل پيار جي اظھار جا ھئا!
وڃڻ جو وقت ٻيو ڀي ٿي سگهيو پئي،
اِھي ئي پل تہ پيارا پيار جا ھئا!
محبّت منجهہ ملڻو ھئو مڇين کي،
ارادا مختلف پر ڄار جا ھئا!
گذاري بي سري تنھن زندگي ھئي،
سريلا ٻول جنھن فنڪار جا ھئا.
رنا، گڏجي سڀئي رانديڪڙا، جي
مري ويندڙ سي ننڍڙي ٻار جا ھئا.
لکيا ھئا شعر وسندي مينھن ۾ مون،
سھانا پل سکيءَ جي سار جا ھئا.
*
جهان جوڙجي اھڙو جدوجھد سان جو،
خدا جي سامھون بندو ڪو شرمسار نہ ٿئي.
*