تنهنجا ڌرتي ڌراڙ جاڳيا هن
پيچرا، پٽ، پهاڙ جاڳيا هن
جن جي جاڳڻ سان قوم جاڳي ڪين،
سي جي جاڳيا ڀي، جاڙ جاڳيا هن
ٿورڙو آ هليو جڏهن آ سچ
ڪوڙ، دوکو ۽ ڊاڙ جاڳيا هن
هڪ تکي چيٽ آهي آزادي!
گھيڙ، گھٽيون ۽ گھاڙ جاڳيا هن
ها رڳو ساٿ ٿو کپي تنهنجو
حوصلا ڄڻ پهاڙ جاڳيا هن
سنڌ منهنجا ڌڻي! سلامت رک
چئني پاسن کان ساڙ جاڳيا هن
ڪنهن ته مرهم جي آسري ۾ ’اياز‘!
سال هن، دل جا ڦاڙ جاڳيا هن.