دانهن بڻائيندين ڪڏهن تون گھر گھر جي
مولا سائين! ماٺ اسان جي اندر جي
سچ سان ويساهه گھاتي!!، سوچ جي سيني ۾
هوريان هوريان نوڪ لهي ٿي خنجر جي
ڪيڏا سک جا خواب، اکين ۾ ماڻهن جي
ڪيئن ته حياتي گھارن ٿا پيا ٿوهر جي
هڪ ئي نانوَ تي ڌڙڪو تيز ٿئي دل جو
مٽي سرمو ٿيندي ناهين در در جي
ڪمرا سڀ اوندهه جي ڌوڙ ۾ لٽجي ويل
بتي ساري رات ٻري پئي پڌر جي
ذرا ذرا ٿي ويندو ڪوڙ جو آئينو
هڪڙي ٺوڪر کپندي آهي پٿر جي.