سج لٿو ته شهر ٻڏي ويو اوندهه ۾
هر روشن منظر ٻڏي ويو اوندهه ۾
ڇوڪر! تنهنجي پيار جون پٿر ٿيون اکڙيون
اوسيئڙي ۾ در، ٻڏي ويو اوندهه ۾
چنڊ ـ پرينءَ جي چهري تي ڪاوڙـ ڪڪريون
دل جو ننڍڙو گھر، ٻڏي ويو اوندهه ۾
وقت ڪڍي ڪجھ ايندڙ وقت جو الڪو ڪر
تنهنجو سارو تر، ٻڏي ويو اوندهه ۾
آزاديءَ جي ديپ جليا جي ذهنن ۾
ساٿي! هر سنگھر، ٻڏي ويو اوندهه ۾
روپ وٺي نئون آءُ وري روپا ڪولهي!
ٿاريليون ۽ ٿر، ٻڏي ويو اوندهه ۾