ڪھاڻيون

آخري وسيلو

حليم بروهي ذاتي طور هڪ نرالو شخص هو، مصلحت پسندي ۽ منافقيءَ واري دور ۾ هو سڀني کان الڳ ۽ اڪيلو هو. هن لکڻ توڙي ڳالهائڻ ۾ ڪڏهن به ڪنهن کي راضي ڪرڻ، خوش ڪرڻ لاءِ مصلحت کان ڪم نه ورتو. حليم جنهن ڳالهه کي صحيح سمجهندو هو، ان جو اظهار ڪري ڇڏيندو هو، پوءِ ڀلي ڪنهن کي نه وڻي يا ڏکي لڳي، اها پرواهه ڪرڻ حليم بروهي سکيو ئي ڪو نه هو. هن جي ڳالهائڻ ۽ لکڻ ۾ حليم بروهي اهو ئي ساڳيو ۽ هڪڙو هو. فقط حليم بروهي ئي ڪنهن کي کل کل ۾ چئي سگهيو ٿي ته، ”تون مون کي نٿو وڻين“.
  • 4.5/5.0
  • 3036
  • 1052
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حليم بروهي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book آخري وسيلو

خوني سازش عرف دلبر جاسوس

خوني سازش عرف دلبر جاسوس
اوچتو آفيس جو در زور سان کليو ۽ ھڪ پوڙھي عورت سڌو اچي منھنجي سامھون واري ڪرسي تي ويھندي ئي چيو تہ ”مان خرچ ڪري سگهان ٿي جو منھنجو نالو مسز ڪروڙ پتي آھي. مونکي سٺي جاسوس جي مدد گهرجي. تون پنھنجي لياقت ڏيکار“. مون بندوق سان راند ڪندي چيو تہ ”توکي ھڪ نڪ ٻہ اکيون آھن، ۽ جيڪڏھن مان غلطي نہ پي ڪريان تہ توکي ٻہ ھٿ ۽ ھڪ ٻہ ٽنگون بہ آھن جن تي تون ھلي....“ ”۽ منھنجا ھي وار نقلي آھن ۽ مان نوجوان سھڻي نينگر آھيان بس بس، تون سڀڪُجهہ ڄاڻين ٿو. پئسا وٺ ۽ مونکي منھنجو مڙس ڳولھي ڏي جيڪو چئن ڏينھن کان غائب آھي“ چوندي محترمہ ڪروڙپتي پنھنجي نقلي وارن جي ٽوپي لاھي ان مان نوٽن جو ٿھو ڪڍي منھنجي سامھون رکيو. مون گهنٽي وڄائي جيڪا وڳي تہ مان حيران ٿي ويس. منھنجي سيڪريٽري اندر آئي جنھن کي ھڪ نڪ ٻہ ڪن ٻہ اکيون ۽ ھڪ پُڇ ھو. پڇ سندس مڙس جو جنھن کان مان بيزار ھوس. بندوق جي نالي سان نوٽن ڏانھن اشارو ڪري سيڪريٽري کي ”ھٽائي پري ڪر“ چئي نقلي ڏاڙھي لڳائيندي مون مسز ڪروڙپتي کان پڇيوتہ ”ڪو نياپو؟“. ”فقط ٻہ ڏينھن اڳ ھڪ خط ٽپال ۾ آيو جنھن ۾ لکيل ھو تہ مسٽر ڪروڙپتي جو خير نہ آھي ۽ ھن جي ٽيجهي ۽ چاليھن جو بندوبست ڪري ڇڏ“ چوندي محترمہ ڪروڙپتي اچي روئڻ ۾ پئي. ”بس بس، سڄي ڳالهہ مان سمجهي ويس“ چوندي مون پستول کيسي ۾ وڌو ۽ بندوق کڻي آفيس کان ٻاھر آيس. ٻاھر ڪتو نہ ھو. ”پنھنجو گهر ڏيکار ۽ مسٽر ڪروڙ پتي جو ڪو ڪمرو ڏيکار“، مون مسز ڪروڙ پتي کي چيو.
گهر ۾ فقط ھڪ ڪتو ھو جيڪو مائي ڪروڙ پتي جي پيرن کي چٽڻ ۽ مون ڏانھن ڀونڪڻ لڳو. مائي ڪروڙ پتي ڪتي جي مٿي تي ھٿ ڦيرائيندي چيو تہ ”ھي ڪتو مسٽر ڪروڙپتي جو پاليل ۽ نپايل آھي“. مسٽر ڪروڙ پتي جي ڪمري مان مون انسپيڪٽر رشتوي کي فون ڪيو جنھن پاڻ سان گڏ رشوت خور صوبيدار ۽ بي حيا جمادار آندو جنھن مسز ڪروڙ پتي کي گهوري ڏسندي مونکي چيو تہ ”ھن ڪيس ۾ اوھان سان گڏ ڪم ڪرڻ منھنجي لاءِ باعث فخر آھي“. ”ڪم ختم ٿي چڪو آھي“ چوندي مون انسپيڪٽر رشوتي کي اشارو ڪيو جنھن ھڪدم ھٿ ڪڙيون ڪڍي مسٽر ڪروڙ پتيءَ جي پاليل ۽ نپايل ڪتي کي پارايون. ڪتي ڪيڪڙاٽي ۽ پوءِ ”ڏسي رھندس“ چوندي جيل ڏانھن ھليو ويو.
”ھيءُ ڳجهارت اوھان ڪيئن ڀڳي؟“ انسپيڪٽر رشتوتي مسز ڪروڙپتيءَ کان رشوت وٺندي مون کان پڇيو ”سولو، تمام سولو“ چوندي مون مسز ڪروڙ پتي جي ڪارن وارن ۾ ھٿ وجهي ڇڪيو تہ اندران اڇا وار ظاھر ٿيا. ”ھي مسز ڪروڙ پتي در اصل مسٽر ڪروڙ پتي جي ماءُ آھي، ۽ ڪٿي جي روپ ۾ مسٽر ڪروڙ پتي دراصل مسٽر ڪروڙپتي جو پيءُ آھي. مسٽر ڪروڙ پتي اڃا ڄائو ئي ڪونھي. منھنجي لاءِ مونجهارو فقط ھي ھو تہ ڪتو ڪيڏانھن ويو“ چوندي مون جمعادار بيحيا ڏانھن ڏٺو جنھن ھاڻ مسٽر ڪروڙ پتي جي ماءُ ڏانھن نھاريندي مون کان پڇيو تہ ”اھو مونجهارو اوھان جو لٿو يا اڃان آھي؟“ . ”ھن مونجهاري جو حل مونکي ھن خط مان مليو جنھن ۾ لکيل ھو تہ ٽيجهي ۽ چاليھن جو بندوبست ڪري ڇڏ“ چوندي مون جمعادار بيحيا ڏانھن ڏٺو جنھن مسٽر ڪروڙپتي جي ماءُ ڏانھن ھاڻ گهوري نھاريندي مونکان پڇيو تہ ”اھو ڪيئن؟“ . مون پائيپ مان سوٽو ھڻي نڪ مان دونھون ڪڍندي چيو تہ ”صاف ظاھر ھو تہ ڪتو گذاري ويو ھو جنھن جي ٽيجهي ۽ چاليھن جو بندوبست ڪرڻو ھو. ھنن زال مڙس ٻنھي گڏجي ڪتي جي ٽيجهي۽ چاليھن تي ٿيندڙ خرچ کان بچائڻ لاءِ اھا خوني سازش رٿي. مڙس ڪتي جو روپ ڌاري ويھي رھيو ۽ زال کي مون ڏانھن اماڻيائين“.
رشوت خور صوبيدار انسپيڪٽر رشوتي کان پنھنجو حصو وٺندي مون کان پڇيو تہ ”اھو ٽيجهي ۽ چاليھين ملھائڻ جي ھدايت وارو خط ڪنھن لکيو ھو؟“. ”اھو خط صاف ظاھر آھي تہ ڪتي جي ڪنھن مائٽ لکيو ھو“ چوندي مون مسٽر ڪروڙ پتي جي ماءُ جي وارن ۾ ھٿ وجهي زور سان ڇڪيو تہ اندران ڪتي جو چاچو ڪيڪڙاٽ ڪندو ظاھر ٿيو جنھن کان انسپيڪٽر رشوتي رشوت وٺي منھنجي مھرباني مڃيندي مونکي در تائين ڇڏڻ آيو جتي منھنجي سيڪريٽري پنھنجي پڇ سان گڏ بيٺي ھُئي. ٻنھي جا ڳاٽ فخر سان اونچا ھُئا، سيڪريٽري جو ڳاٽ بہ ۽ سندس پڇ جو ڳاٽ بہ.
***
• ھن وقت قوم کي قومي غيرت جي ضرورت آھي. اھا غيرت جيڪڏھن ڪنھن بازاري عورت ۾ بہ آھي تہ اھا بازاري عورت بہ عزت جي قابل آھي. پر اوھان پنھنجو ڪم ڪندا ھلو، ۽ جنھن جي وارن تائين اوھان جا ھٿ رسن تنھن کي وارن کان جهلي رستي تي گھليندا ھلو. اھو مڙس ماڻھن جو ڪم آھي ۽ اوھانکي ٺھي ٿو.
• جنھن مسخري جو خيال آھي تہ شادي کان پوءِ گر ٺھندو آھي، تنھن مسخري کي اھا خبر ڪانھي تہ شادي کان پوءِ گهر ٺاھڻو پوندو آھي، گهر نہ ٺاھبو تہ زال کي ويھاربو ڪٿي؟