مختلف موضوع

منھنجو سوڀوديرو (57 سالن کان پوءِ)

”منهنجو سوڀوديرو 57 سالن کانپوءِ“ صوڀيدري شهر بابت آهي. ڪتاب جو ليکڪ شري ھولارام تيجورام شرما آهي. هي ڪتاب هند ۾ ئي ڇپيو. شري هولارام ڪتاب بابت لکي ٿو ته ”منھنجي پوٽن جي پڇ پڇان جي ڪري ھي ڪتاب لکيو آھي. سنڌ جي ڳوٺ ۽ ڪٽنب جو بيان ڪيو آھي. اسانجي مسلمانن سان رھڻي ڪھڻي ڪھڙي قسم جي ھئي اُھا ھن ڪتاب مان معلوم ڪري سگھجي ٿي. مسلمان ۽ ھندو ميل ميلاپ سان رھندا ھئا. ڪوبه جاتي جھڳڙو پاڻ ۾ نه ھوندو ھو. سڀ سِڪ ۽ محبت ۾ رھندا ھئا.“
هولارام 57 سالن کانپوءِ سنڌ موٽيو هو، پنهنجي جنم ڀومي صوڀيديري آيو هو. دنيا ته ترقي ڪئي پر صوڀيديري جا حال ڪڙا آهن، 57 سال اڳ ڇا هو ۽ هاڻي ڇا مليس .... سڀ هن ڪتاب ۾ پڙهجو.
Title Cover of book منھنجو  سوڀوديرو (57 سالن کان پوءِ)

منھنجو سوڀوديرو پھتل آھي سنڌي ٻوليءَ اخبار وٽ

احمدآباد جي سردار نگر مان شري ھولارام تيجورام شرما، پھريون ڀيرو ٻارن جي پُڇ پُڇ ڪرڻ تي نيٺ پنھنجو قلم ھٿ ۾ کڻي ”منھنجو سوڀوديرو“ کي ڏينھن جي روشنيءَ ۾ آندو. سندس چوڻ مطابق سندس ٻار ھر وقت کانئس پنھنجو بنياد پڇي رھيا ھئا. مطلب ته سندس پوٽا جيسين ننڍا ھئا تيستائين ته پڇ پڇ ٿڌي ھئي. پر اُنھن جي جواني اچڻ تي اِھو ڄاڻڻ جي اڇا وڌيڪ مضبوط بڻي ته آخر اسان جو ڏاڏو ڪھڙي ڪُنڊ کان آيل آھي. ٻارن جي گھڙي گھڙي پڇڻ تي ھن پنھنجو جنم جو بنياد ۽ حياتيءَ جا پوپٽي ھيراننداڻيءَ جي سونا روپا ورق ڪتاب وانگر منھنجو سوڀوديرو لکي ڇپائي نه صرف پنھنجي خاندان جي ياد قائم ڪئي، پر سماج جي ٻين سنڌين لاءِ به ھڪ رستو کوليو ته ھو به پنھنجي سنتان کي پنھنجي اصليت کان واقف ڪن جئن اُھي سماج ۾ فخر سان منھن مٿي ڪري ھلي سگھن ۽ چون ته اسان به سنڌ جي اصلي سنسڪرتيءَ جا وارث آھيون. اُنڪري اسان کي ڪير به لٻاڻو نه چئي سگھندو. سچ پچ ته شرما صاحب کي واڌايون ھجن جو ھن گُم ٿيندڙ سنڌي وارثي کان پنھنجي سنتان کي قائم ڪرڻ لاءِيادگيريءَ جي روپ ۾ ھڪ تحفو ڏنو آھي، جنھنجو نالو ”منھنجو سوڀوديرو“ آھي. وڌيڪ لاءِ پاٺڪ پاڻ پڙھي. پَڪ آھي ته شري شرما کي ضرور سنڌي ٻوليءَ ۾ ائڊريس وجھي واڌاين جا خط لکندا. ڪتاب جي ڪابه قيمت نه رکي ھن وڌيڪ درياه دلي ڏيکاري آھي. جئن گھڻا سنڌي ڀائر ۽ ڀينرون کانئس ڪتاب گھرائي پريرڻا پائين.

(پريم لکياڻي)