خط (2)
بعد سلامن، گھڻي سِڪ جي عرض ته ڪافي عرصو گذري رھيو آھي. حال احوال کان محروم رکيو اٿوَ. ھميشہ ٽپاليءَ کان پڇا ڪندا رھيا آھيون، ڪو انڊيا کان خط آيو آھي. پر نا اُميديءَ جو جواب ملندا رھيا. ڊاڪٽر ۽ مان اڄ سڀاڻي جو اِرادو ڪندا رھيا آھيون. خط لکون مگر دلاسي تي رھيا ته شل پاڻ قرب ڪن. حياتيءَ تي ڀروسو نه آھي. اوھانجو احوال ھو ته ايڏانھن ايندس، سي اُميدون به اِئين رھيون آھن. اِن وقت خط لکڻ وقت ننڍڙي عمر واريون، سھڻا نظارا اکين اڳيان تري اچن ٿا. ھڪ دفعو روبرو ديدار- درشن ٿي وڃن. سڀني ننڍن وڏن کي سلام ۽ پيار چوندا ۽ خط جي ورندي جلدي ڏيندا. اوھان جو،
سامٽيو لال بخش 10 . 6 . 2003