جڏهن خيال تنهنجو، وري دل ۾ آيو
ڏٺم چنڊ چهرو تنهنجو، ٿي پسايو
ارادو منهنجي گهر، اچڻ جو ڪيو هن
نئين سر مون گهر پنهنجو آهي سجايو
ٿئين تون جو مون کان، جڏهن رنج ناحق
ته نيڻن به ساوڻ جو، بادل وسايو
ويو سال گذري، ''سحر'' ڪين آهي
خوشين گهر اچڻ لاءِ ماتم ملهايو