شاعري

ڪيئن رھان جلاوطن

نامياري شاعر آڪاش انصاري جي شاعريءَ جو مجموعو ”ڪيئن رهان جلاوطن“حاضر آهي. ياد رهي ته آڪاش انصاري جي هن ڪتاب جا هن وقت تائين 7 ايڊيشن ڇپجي چڪا آهن ۽ ڪتاب جي ساڳي مقبوليت برقرار آهي. جامي چانڊيو لکي ٿو:
”آڪاش ھڪ مزاحمتي شاعر ھئڻ باوجود، پليجي صاحب جي لفظن ۾ ”ھڪ عام ۽ روايتي باغي شاعر کان گھڻو ۽ تمام گھڻو مٿڀرو بيٺل ٿو لڳي.“ آڪاش جي شاعريءَ ۾ اعلى سطح جو تاريخي شعور موجود آھي ۽ دراصل اھو عالمي تاريخي شعور ئي آھي، جيڪو کيس محبت ۽ مزاحمت جي گسن کان ٿيندو انقلاب جي وسيع شاھراھ ڏانھن وٺي وڃي ٿو. آڪاش جي شاعريءَ ۾ نه رڳو سنڌ ۽ عالمي انساني سماج جو تاريخي شعور پنھنجيءَ سموري شدت سان موجود آھي پر ان ۾ اھي سمورا مُحرڪ به موجود آھن، جيڪي ھر دور ۾ سٺي ۽ اعلى شاعريءَ سان گڏ سفر ڪندا رھيا آھن. آڪاش جي شاعريءَ ۾ تاريخ ھڪ ڪردار به آھي، تاريخ اتساھ جو ذريعو به آھي.“
Title Cover of book ڪيئن  رھان  جلاوطن

منھنجي نگريءَ جي نينگرين کي چئو!

منھنجي نگريءَ جي نينگرين کي چئو!

منھنجي نگريءَ جي نينگرين کي چئو!
نٿن تي متان ھيريو پنھنجي نڪن.
سا ته ڪاڻياري ٿي ڪوٺبي ڪڙم ۾،
جيڪا بخمل سان ڀنڀلائي پنھنجو بدن،
ڪانڌ جن جا ڪسابن کان قيدي ھجن،
سي نڪو سينڌ، سرمو ۽ سينگار ڪن.

متان ڪا، مليران مياري ٿئي!
متان ڪا ھڻي ھاڻ ميندي ھٿن،
ڏسو ڪين ٿيون؟
مُٺ پنھنجي منجھان،
ڪرڪ واري جيان،
ھي وڃي پيو وطن.

وڳھه جون وارثو!
وقت وحشي ڏسو،
ڪيئن نه زخمي ۽ مڇريل
ڪنھنجي چيتي جيان،
ڦٽ پنھنجا چٽي
پنھنجي تاريخ جون
عصمتون پيو لٽي.

ستارن جڙيل سرخ چوڙا
سڀئي ڪرايو ڪفن،
جن جي سينن تي گولين جا
تمغا ھجن،
جن جي ويرن جي پيرن ھجن پيڪڙا
تن جي ڀيڻن کي بينسر نه بُولا سونھن،
ھاڻ پازيب پائڻ وڏو پاپ آ،
تيسين ڪٺمال پائڻ کان کڻجو قسم!
جيسين واري وٺون ڪين پنھنجو وطن،
جيسين واري ولون ڪين پنھنجو وطن.


وڳھه: ڪوٽ شھيد دودي سومري جي وقت ۾ سنڌ جي گاديءَ جو ھنڌ