اوھان ته چاھيو گھڻو،
اوھان ته چاھيو گھڻو،
ته اوھانجي حُڪم سِوا،
ڪائناتن ۾ ڪو ڪک پن نه چُري،
سج ساڪت ئي رھي،
چنڊ جو بدن نه چُري،
ڪوبه ٽيڙو،
ڪٿي ٽم ٽم نه ڪري،
اوھان جي حُڪم سوا.
اوھان جي حڪم سوا
پکي به پر نه ھڻي،
شھر سُتل ئي رھن،
ڳھر ھجي ڳوٺن تي،
متان ڪو ڳيرو ڳاٽ اوچو کڻي،
اوھان جي حُڪم سوا.
اوھان ته چاھيو گھڻو،
متان ھوا جو ڪو ڪومل جُھوٽو،
قيدخانن جي ڪوٺڙين
بغاوت نه ڀَري.
اوھان جو حُڪم آ،
ڪنھن جي من م،
متان ڪو خواب يا سپنو اچي سرگوشي ڪري،
نٿا چاھيو! ھتي ڪا ھير گھُلي،
باک جي نرم بدن تي
ڪري ڪا ڪتڪائي،
آسمان تي اوھان جھڙي،
ھجي اوندھ ڇانيل،
ڪٿان اڀري نه ڪڪر سُرمائي.
اوھان ته چاھيو ٿا!
آڪاش ساڻ اک ڀڃي،
متان ڪينجھر جو ڪو ڪنول نه کلي،
جيڪر اوھان جو حڪم ھلي.
اوھانکي ڪير ٻڌائي،
ھي راز ڪير سَلي،
اوھين چمڙن جي تخم جو،
نئون نيپاڄ آھيو!
اوھان ڏسو نه ڏسو،
سج نڪرندا رھندا،
اوھان ته موت جي،
غليظ گھٽين جا ڪِنا ڪُتا آھيو!
اوھان جو ڪم آ بَھڻ
۽ اوھان بَھندا رھندا،
اوھان جي حڪم عدولين سا سو اعلان کڻي،
حيات جا ھزارين قافلا ھلندا رھندا،
ھلندا رھندا، ھلندا رھندا
اوھان جي حُڪم سوا.
بَھڻ: ڀؤنڪڻ