ڪھاڻيون

امن جي نالي

ڪھاڻين جي ھن مجموعي جو ليکڪ ڪھاڻيڪار ۽ ناول نگار رسول ميمڻ آھي. رشيد ڀٽي لکي ٿو:
”رسول ميمڻ جي افسانن جو موضوع اڄ جو اٻوجهه ۽ اياڻو ايذايل انسان آهي ۽ انسانيت جو فرسودا ۽ انسان دشمن قدر، هو انساني سماج جي اوڻاين، اوچ نيچ ۽ ايذاءَ جو اڻ ٽر ويري آهي. هو انسانيت جي دشمن جنگ جو جاني دشمن آهي، هن جو من امن لاءِ ڦٿڪندو ۽ لڇندو پڇندو رهي ٿو، هو انسان جي عظمت جو دائي آهي. هو انسان کي ڪنهن قدرت يا جبر جو طفيلي يا ماتحت ڏسڻ ۽ سمجهڻ نٿو تسليم ڪري، هو انساني سماج ۽ انسانيت جي ناسورن کي اقتصادي مسئلن ۾ غير برابرين جي پيدائش ٿو سمجهي، هو چئي ٿو پيٽ وڏي شي آهي بک ئي اهو چشمو آهي، جنهن مان انساني براين ۽ بدين جون سڀ نهرون ۽ واهيون وهي هلن ٿيون. بک ئي سڀني گناهن کي جنم ڏيندڙ ديوي آهي.“
  • 4.5/5.0
  • 1563
  • 598
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • رسول ميمڻ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book امن جي نالي

چنڊ ۾ ستارا

سنڌوءَ ڪنارو
چپ چپات
چانڊوڪيءَ ۾ وهتل وادي
هيڊي هيڊي
ڪاريهر مڻ
وئي اوندهه جو زهر چهي
هير هلي ۽ ٿي ويا سڀ
لهرون لهرون،
وڻ ٽڻ پاڻي
من تي چڙهيا مڌ جا سرور،
ڪي هيٺ لهن،
ڄڻ مٿي چڙهن
وچ پاڻيءَ ۾ وهنجي چنڊ
امرت ڌارا ڌوئي بدن
نچندي ڪڏندي
مونکي چڙائي ساري رات
مون به هن کي ڇيڙڻ خاطر
مرڪي اڇلايو
ڳاڙهو ڳاڙهو
هن ڏي ڏاڙهونءَ ڦول
گهيرا گهيرا ٿي ويو سنڌو
لهرن ڪٿي
ڪنڌ تي ڪِت ڪِتائي
ٽڪرا ٽڪرا هو پوءِ چنڊ
۽ لهرن ۾لڙهيا پئي
سوين ستارا......