لاڏاڻو:
سنڌ جي هن قومي رهبر، مفڪر سائين جي.ايم سيد 25 اپريل 1995ع جي رات جو دير سان پنهنجو دم ڌڻيءَ حوالي ڪيو. صبح تائين لکين ماڻهو سن پهچي ويا. 25 اپريل تي لکين سوڳوارن جي موجودگيءَ ۾ سيد کي سن جي آبائي قبرستان ۾ جنازي نماز بعد مٽيءَ ماءُ حوالي ڪيو ويو، سندس تدفين وقت قرآن پاڪ، انجيل، توريت، گيتا ۽ شاهه جي رسالي جو ورد ٿيندو رهيو ۽ ان ورد دوران سنڌ جي تاريخ جي هن عظيم شخصيت کي مٽيءَ ماءُ حوالي ڪيو ويو. اُن موقعي تي سنڌ جي قلمڪارن مٿس ڪيترائي ليک لکيا، ڪيترن شاعرن کيس شاعريءَ جي ڀيٽا پيش ڪئي، اُنهن شاعرن مان امرڪوٽ جي جهونڙي شاعر جمن دربدر هڪ وائي لکي ڀيٽا پيش ڪئي هُئي، جنهن ۾ هُن سائين جي.ايم سيد جي سڀني عاشقن کي هن دُعا ڏني آهي، ۽ آءٌ سمجهان ٿو ته جمن جي اها وائي سائين جي.ايم سيد جي جيون جو هڪ تسلسل آهي، جيڪا آءٌ هتي ڏيڻ ضروري ٿو سمجهان:
سن جو سائين هو اَلا!
وڻ وڻ واسي ويو!!!
ڪڏهن ڪين جُهڪيو.
اهڙو عاشق سنڌ جو ڄمندو ڪين ٻيو-
وڻ وڻ واسي ويو!!!
ڪڏهن ڪين جُهڪيو.
علم ادب تاريخ جو ويو ٻاري يار ڏيئو-
وڻ وڻ واسي ويو!!!
ڪڏهن ڪين جُهڪيو.
پنهنجي هر ويريءَ کي جنهن مُرڪي معاف ڪيو
وڻ وڻ واسي ويو-!!!
ڪڏهن ڪين جُهڪيو.
جمن منهنجي محبوب جا اوهين عاشق سڀ جيئو-
وڻ وڻ واسي ويو!!!
ڪڏهن ڪين جُهڪيو.