چچريل لاش
اها خبر هئي
هو توکي جيئرو ڪونه ڇڏيندا
تنهنجي وڇوڙي جا سمورا ڏينهن
ڪوڙا دلاسا ٻڌي به
اسين گهر ڀاتي
پنهنجي دل جي قبرستان ۾
تنهنجي قبر ٺاهيندا رهيا سي
جنهن ۾ توکي نيٺ اچي سمهڻو هيو
بس ايتري خواهش هئي
تنهنجو جسم
موت جي سور سوا
ٻيو ڪو سور نه ماڻي
پر اڄ تنهنجو رستي تي اڇلايل
ڇيهون ڇيهون چچريل لاش ڏسي
روح ئي ڇڄي پيو آهي
ڪو ڪنهن کي ايئن به ماري سگهي ٿو؟
جن تنهنجي هٿن پيرن جا
ننهن پاڙون پٽيا هوندا
ڇا تن جي ٻارن جي
هٿن پيرن تي ننهن ناهن هوندا
ڇا تن کي سور ناهي ٿيندو؟
جن تنهنجي هٿن جون آڱريون ڀڳيون هونديون
ڇا تن جي دل هڏن جي ٺهيل آهي ؟
ڇا بجليءَ جا ڪرنٽ
ماڻهوءَ جي جسم لئه هوندا آهن ؟
جن تنهنجي گوڏن کي ڊرل ڪيو
ڇا تن جو روح ڊرل ٿي چڪو آهي
ڇا قاتل هُجڻ جا ڪي معيار نه ٿيندا آهن؟
مارڻ ۽ باربار مارڻ ۾ وڏو فرق آهي
ڪوبه جرم ان تشدد کان وڏو ڪيئن هوندو؟
هنن تنهنجا ڪيترائي قتل ڪيا آهن
اسان جي جسم جا ڪيترائي حصا ڪيا آهن
تنهنجي جسم جا سڀ زخم
اسان جي جسم ۾ منتقل ٿي ويا آهن
تنهنجي جسم جو هر گهاءُ هاڻي
اسان لئه تنهنجي ياد
۽ قاتلن لاء نفرت آهي