آ گهڻي گهري اُداسي شامَ ۾
ڄڻ پيو سورج لهي ڪنهن نامَ ۾
جُستجو آغاز جي ئي ڪا ڪيون
جيڪڏهن ڪجهه ڪو نه آ انجام ۾
چين ٿو تنهنجي اندر ڪاٿان اچي؟
چين جي آهي خدا ۽ رامَ ۾؟
بس اهو سوچي اکيون سانوڻ ٿيون
تو ن اسان سان گڏ هُجين هان گامَ ۾
عشق منهنجو ڪيترو بي چين آ
حسن تنهنجو ڪيترو آرام ۾
ٿو خيالن ۾ اُڏين پنڇين جيان
پر عمل ۾آن سدائين دامَ ۾
شاعري سائي پرين ٿيندي امر
جا وڃي مقبول ٿيندي عامَ ۾