حسن مجتبيٰ تي لکيل
هو جرنيلن سان وڙهندو آ
ظلمن تي ڏاڍو چڙندو آ
هو لفظن جا هٿيار کڻي
هر ظالم تي آ وار ڪندو
پر يارن سان گڏ رئندو آ
هو ٻارن وانگي سادو آ
هو ڳوٺن جان محسوس ڪندو
هو ملڪن جان سوچيندو آ
هو ورَق پڙهي ٿو جام جيان
هو ڄاڻ ڏئي ڪنهن هام بنا
هو شعر نه ڪو جوڙيندو آ
بس جڙندو آهي شعرن سان
هو هندو آ هو مسلم آ
هو مندر آ هو مسجد آ
هر مذهب هن جو مذهب آ
هو انسانن جو عاشق آ
هو مرد هجي ڀي عورت آ
جا پيار ڪرڻ ڀي ڄاڻي ٿي
جا پنهنجا حق ڀي ماڻي ٿي
هو آزاديءَ جو نعرو آ
هو زنجيرن جو دشمن آ
هو ڄڻ ته هوامان جنميو آ
هر سرحد کي ٽوڙيندو آ
هو روز نئون آ جيون جان
هو جسم کڻي پرديس ويو
پر روح روانو ڪونه ٿيس
پرديس به هن کي وڻندو آ
پر ديس تي ويٺو مرندو آ
هو سنڌ کڻي هو ساڻ ويو
هو سنڌ ۾ اڳ ۾ رهندو هو
هو سنڌ سان هاڻي جيئندو آ