ڇورو ٻار
عيد ڏهاڙي ڪنهن جهوپي ۾،
الجهيل الجهيل چهرو هو.
ڦاٽل ڪپڙا انگ اگهاڙو،
خوشين تي ڄڻ پهرو هو.
ماءُ، پي مئس تڪرارن ۾ ،
نانو هن جو ڏٻرو هو.
ڪنهن نه هن جي سار لڌي،
سارو ٿي پيو ميرو هو.
بک ۾ ٿي ويو نيرو پيلو،
پو۽ به چٽڙو اجرو هو.
اوڙي پاڙي عيد ڪئي پر،
ڪنهن نه مُڪو ڪو سيرو هو.
سڏڪي سڏڪي سارو ڏينهن،
ها ننڊ ۾ ستو ڇورو هو.
سپني ۾،ڏٺي ماءُ “آزاد”
جنهن کي ماني ڌونئرو هو