سنڌوديس
پنهنجي ڌرتي پنهنجوديس
جيئي منهنجو سنڌو، ديس.
سائو سهڻو ساوڪ وارو
گلڙن سان گلزارآ سارو
هنجي لنگي، هنجو خيس
جيئي منهنجو سنڌو، ديس.
اڀ۾ جيئن ستارا آهن
ٻالڪ سندس پيارا آهن
تنوير،مرڪ ،احرار، اويس
جيئي منهنجو سنڌو، ديس.
هن جا جوان، جوڌا آهن
پڪا پوڙها به گهٽ ناهن
مينديون هڻن، ڪاروڪيس
جيئي منهنجو سنڌو، ديس.
مانجهي هن جا محنت وارا
عزت وارا عظمت وارا
هاري هجي يا ڪورئيس
جيئي منهنجو سنڌو، ديس.
اجرڪ ٽوپي شان سندن
پٽڪو پوتي مان سندن
مارو پائن ٻيو نه ويس
جيئي منهنجو سنڌو، ديس.
جنگ جدل ڪري نه ڄاڻن
پيار امن“ آزاد” وٽن
قبضي ڪن نه ڪنهنجو ديس
جيئي منهنجو سنڌو، ديس.