وڇڙي
منهنجي مينهن کي وڇڙي ڄائي،
لوهر کان مون ٽلي ٺهرائي.
ٽلي جڏهن به وڄندي آهي،
وڇڙي بود مان ڪڏندي آهي.
گاهه کائي، کڻي ٿي پير،
کير ڌائي، ٿئي ٿي سير.
جڏهن وڃان ٿو ويجهو مان،
مونسان ڪري بان بان بان.
بود مان ڊڪي ۽ڪڏي ٿي،
خوش ٿي، ڏاڍو رنڀي ٿي.
ڏسڻ ايندا ٿس ماڻهو عام،
وڏي ٿي ڏيندي، کير جام.
سڀ پيئندا پيارا ٻارڙا،
۽ خوش ٿيندا ڌنارڙا.