چنگچي
چـــــــــــائنا چنگچي ٺاهــــــــي آهـــــــــي،
سســـتـــــو ٿــــــــي هــــر هنڌ پهچائـــي.
چيـــــــــــن جــــي هـــيءَ ايجاد ڏِســــــي،
پــــــــــــــوءِ پاڪستان بڻائـــي آهــــــــي.
ٻـــــــــــــارو هــــــــيءَ عوامـــي گـــــــاڏي،
سڀ ڪنهن کي ٿي سُک رسـائـــــــي.
ٻــــــــــــارن کـــي اسڪول ڇڏي ٿــــي،
روڊ تـــــــــــــــــــي ڏاڍو تيز هلــــي ٿــي.
مـــــــــــــــــــــايون ڪاڪا سڀ چڙهن ٿا،
ٻـــــــــارَ به ڏاڍا مـــــــــــــزا وٺـــــــن ٿــــــــا.
شَهــــــر سڄـــــي ۾ چڪـــر هڻــي ٿي،
مــــــاڻهن کــــي هيءَ ٽَڪــــر هڻي ٿي.
وٺـــــــي ٿــــي سڀ کــــان فـل ڪرايو،
ٻارن سان ڪجهه رعايت ڪري ٿي.
ٻهــراڙين ڏانهن وڃـــــڻ لڳـــــــــــي آ،
ڳوٺ جون سواريون کڻڻ لڳـــــي آ.
اُتان جي ڪچڙن رستن تــــــي هيءَ،
ٻيـــــــڙيءَ وانـــــــگر ٿـــــي لـــوڏائـــي.
چـــــــــــائنا چنگچي ٺاهــــــــي آهـــــــي،
سســـتـــــو ٿــــــــي هــــر هنڌ پهچائـي.