سُک جو سوجهرو
ميڻ بتيءَ جيان
رجندي ۽ ڳرندي پئي وڃي
پر پوءِ به
غمن جي اونداهيءَ رات ۾
سُک جو سوجهرو
ڪري نه سگهي آهي
موراڳو
پاڻ ڳرندي
کُٽندي پئي وڃي
ڏِسجي
غمن جو گهُگهه انڌيرو
سکن جي سوجهري ۾
تبديل ٿئي ٿو
يا حياتي هارائي
مماتيءَ ڏانهن
موٽي وڃي ٿي.
***
ماهوار سرتيون،مئي 2012ع