جانم جي نانءِ
جنهن کي
“ٻار گلن جا هار”
لڳندا آهن.
جنهن هميشه
“چاهتن جا گلاب” ارپيا
“چاهتن جي موٽ”
“هڪ شام جو الميو”
بڻجي مِلي
آئون دردُ بڻجي ويس
آئون درد کي ڇڏڻ لاءِ
تيار آهيان
پر درد مون کي
ڇڏڻ لاءِ تيار نه آهي
ها جانم !
جنهن کي درد جو درمان سَمجِهجي
ان وٽان ئي درد ملن ته
انسان ڪاڏي وڃي؟
ڪنهن کي چوي
خوشي ۽ پيار جي لاءِ
ڪنهن جي آڏو
جهولي جَهلي؟
***
سوڀ، سنڊي مئگزين، 14 آڪٽوبر 2012ع