مومَل ته ڇَڏيو راڻو
سوُمَل، نه سُتي راتيون مَنُ اَڄّ به ويڳاڻو!
*
تون خُوابُ ته ڪو نه آهين؟
جو آب اَندر لرزي، مهتابُ ته ڪو نه آهين؟
*
اڄ پياسَ لڳِي ڏاڍي،
اي پيار ڪِٿي آهين، آ تاسَ لڳي ڏاڍي!
*
وَئِي عُمر ڪُراڙِي ٿي،
ٿي دل ته چيو ڏاڍو ٻيهارَ ڪهاڙِي ٿي!
*
ڪيڏي نه حَسِينُ آهين؟
ٻي لاءِ هجين ڇاڀِي، مون لاءِ ته دينُ آهين!
*
اڄ نِنڊَ ڦِٽِي آهي،
تون ياد اچين ٿِي پَئِي، ڇا ياد چٽِي آهي!
*
uاي ڇيلَ ڇٻيلي تُون،
ڪيڏانهن هلي آهين، اڌَ راتِ اڪيلي تُون؟
*
ڇوري ته رُڳي ناهي!
vٻَڪرارِ کنوڻ آهي، گهَرِ پو به پُڳي ناهي!
*
جي ڳالهه کُٽِي کَٽَ ۾،
ٿو ڪيرُ ڏسي ڪنهن جي ڪلهه رت ڄُنڊا پَٽَ ۾!
*
تو کان به مِٺِي آهي؟
توکي ته ڏٺو ناهي، ماکِي ته ڏِٺي آهي!
*
تون سَڏُ هنئينءَ سَرتِي!
ڇا وَجهُه وڃايو مون توکان نه چُمِي وَرتِي؟
*
اَچُ، شيامَ ڳَڻيون گوپيون!
ڄڻ آنءُ کَنڀيون آهن، توکان به گهڻيون گوپيون!
*
ڇا لاءِ جُدا آهين،
اي عشق ڀَلِي آئين تون ئي ته خُدا آهين.
*
هو چَپَ گُلابي ها،
جن ماڪَ جيان پِيتو، ڪيڏا نه شرابي ها!
*
تون آءُ، سَهيلي آن!
ٿِي ناوَ اچي تون ڏي ڇو اِيئَن اَڪيلي آن!
*
تو لاءِ ته سانورڙِي،
مون چَنڊُ جَهليو آهي، ڪُجهه بيهه ته بانورڙِي!
*
ڄڻ جيءُ جَهٽين ٿِي تون!
جئن ٽار نِوائِين ٿِي، رابيلَ پٽين ٿي تون.
*
ڇا پيارَ سچا آهن؟
مون کي به ته تو وانگر ڪجهه ٻار ٻچا آهن!
*
تو ساڻُ سَجائِي وَئِي،
ٿو ڪير چَوي مُنهنجي اِئن عمر اَجائِي وَئِي!
*
گُل مَهر کڙِيا آهن
جِئَن ماڪَ پَئِي آهي تو جِيئَن ٽڙيا آهن!
*
هڪ راتِ اُڌاري ڏي!
اي عُمرِ! پِرينءَ سان ٻِي برسات اُڌارِي ڏي!
*
تون وَٽِ به گهَڻِ گوپيون،
اي شيام سنڌؤَ ڀرسان مُنهنجون به ته ڳَڻِ گوپيون!
*
اوهِي نه پَهي آهي،
جا عمر رهِي آهي تو لاءِ رهي آهي.
*
اڄ رات اَڇِي آهي،
ڦاساءِ انهيءَ کي تون ماڱر به مَڇِي آهي!
*
تون پاڻ هَلي آئين،
اي عشق فرشتي جئن هيڏانهُن ڀَلِي آئين!
*
جنهن وقت مجاز آهين،
اي عشق عبادت آن تون عين نماز آهين!
*
تون راتِ لِڪي ايندينءَ،
جنهن وقت به چانڊوڪي ٿورِي به ڦِڪي، ايندين!
*
ڇا رَبَ رکيون مُنهنجون؟
تو ڏانهن ڏسڻ ڪارڻ هر وقت اَکيُون منهنجون!
*
اي پوپٽڙا ڪيڏانهن؟
هي گُل ته ڇڻي ويو آ، ٻيا واسَ وَيا ڪيڏانهن؟
*
هي چَپَ چَپن وانگر،
مون سان ته مليا آهن درياهَ – ڪَپن وانگر!
*
ڇا چَڳَ – سڳنڌ آهي!
ڪيڏا نه بسنت اُن ۾ ڇا سَڳَ – سُڳنڌ آهي.
*
برساتِ ڏِسي پيئي،
ڇا هيءَ اُها آهه جا ڪلهه راتِ ڏِسي پيئي؟
*
ڪنهن جاءِ ته هوندينءَ تون؟
مون کي ته وساريو ٿي ٻي لاءِ هوندينءَ تون!
*
ڪيڏو نه وڻين ٿي تون،
برسات جيان ڇَن مان، هر روز ڇڻين ٿي تون!
*
سَڀ چاهَه پَيا چاهيون،
درياهه جيان دل آ، مون لاءِ سَوين سانِهيون!
*
وسرن نه گهِٽيُون ۽ گهَرَ،
uتون آنهه اَکين اڳيان، هن وقت به هاٿيدرَ!
*
ڏوريون به ته ڏِسُ پَٽَ جون!
هي پيار به پيار آهي، ايڏي ته نه ڏي سَٽ تون!
*
هِي هونءَ ته پلَ جيڏِي!
تون نانهه ته ڄَڻ آهي اڄ راتِ اَزلَ جيڏِي!
*
اِئن ساڙَ سَڙِي ويندين!
ڪا لهس نه تو ايندِي جنهن وقت لَڙِي ويندين.
*
هُئو ڪَمُ ته چوراڻو،
راڻو به هيو راڻو، مومل نه ڪَيو ماڻو!
*
تو ڇا نه چڱو ڳايو!
uاِئن ڳاءِ نه لوڙائو، آ چنڊ لَهِي آيو.
*
تون ڏانهن ڪڏهن گهُورِي،
ڪيڏو نه ڏِٺو ماضِي، مون آهه آکيون پُوري!
*
ڪِٿ رات سَکِي هوندينءَ،
ڪو ڪئتُ نه تون ڪَنهن وَٽ پيار پَکي هوندينءَ!
*
تقدير ته ڪا نه آهين؟
جي آنءُ نه هان رانجهو، تون هِيرَ ته ڪا نه آهين!
*
مون ڀَڳو، ڀَڳو کوڙو،
چاندنيءَ ۾ پيارو ڪيترو لڳو جوڙو!
____________
* ڇَيل ڇَٻيلي:نازنين.
* اتر مان کنوڻ کڄندي آهي ته ان کي ٻڪرار کنوڻ چئبو آهي.
* شڪارپور جو هڪ محلو (هاٿيدر)
* لوڙائو: هڪ سنڌي لوڪ گيت جو قسم.