اي ڪَکّ! سياست جي،
ٿو روز هڻين مونسان ڇو جَکَ سياسَت جِي!
*
تو ڇو نه ٻُڌو مونکي؟
ٿو ڪوڙ هلي ڪيڏو تو ڪو نه ٻُڌو مونکي.
*
هڪڙا ته سَهن وانگر،
ٻيا ڏِس ته لڳن ٿا پيا نَاهر جي نَنهَن وانگر!
*
تون قومَ ڪٿي آهين؟
تون خود به نه ڄاڻين ٿو، چاهِين به ته ڇا چاهين!
*
تون خَبط ُ صدين جو آن،
سمجهين ته ائين ٿو ڄَڻ تون رَبطُ صدين جو آن.
*
اي مِينهَن! مَرَڻ ايندا،
تون تارِ تَرائِي ڪَر، هَر راتِ هَرڻ ايندا!
*
اي هُٻَ هَلِي ويندينءَ!
ڇا ڪو نه وسائِيندينءَ ٿِي اُٻَ هلي ويندينءَ؟
*
ڇا لاءِ ڀَلا واريءَ؟
طوفان ڍَڪيا آهن، هر وقت سَلا واريءَ!
*
اي ٻاٽَ ڪري ڏاڍا،
هوءَ چِٻَ وَئِي اُڏرِي، چرڙاٽَ ڪري ڏاڍا!
*
ائن وَهٽُ نه پاڃاريءَ،
اِن رِيت لکيو آهي هي ليکُ به ليکاريءَ!
*
مون کي نه ميارون ڏي!
uڄڻ وِڄُ ڪِري پَئي آ اڄ دَنِّ مٿان تنهنجي.
*
vتوئي ته گهُريون ڇورا!
ٿَر ڪالهه وَيا ٿيلهي، تون کاءُ ڪُريون ڇورا!
*
جنهن وقت پَوي پارو،
گورو به ڏَڪي تَنهن ۾ ٿو جيئَن ڏَڪي ڪارو.
*
ٻِي ڪا به دوا ڪيِنَ آ!
هِي مرض سياست جو، تَنهن لاءِ گِلوٽِين آ؟
*
تولاءِ ته گهاٽُ آهي،
ڪِن لاءِ ندي جنهن مان ٿي ناوَ اُچاٽُ آهي.
*
هي شهرُ به مانگرڙا،
جِن پيٽُ نه ٿو ڀَرجي، هر چيزَ لڳي ذررڙا!
*
ٿا واتَ هلن هِتڙي،
مانگر به مِلَن هتڙي، ويسَر به پَلن هتڙي!
*
هي ٽِنڊ مٿان ٽوپي!
ڪيڏي نه لٻاڙ آهي، ڪلهه رات هنئي تو، پِي!
*
ڪيڏو نه هيو گِيدِي!
جو ڪالهه مُئو ڀَڄندي ڌاڙيل مُحَب شيدِي!
*
قانون به تون آهين،
قارون مُئو ناهي، قارُون به تون آهين!
*
ڇا ٽياس مٿان ٽنگجُون؟
بي موت مَرُون يارو! ڳالهيون نه ڪيون جنگ جون؟
*
آثار چون ٿا پيا،
هو اُٻَ پَئِي اُڀري ڇَنڊا به پون ٿا پيا!
*
ٿَڻُ آهه ته آهي ٿرُ،
ڪاراڻ ٿِيو آهي هن وقت اُتر اوڀَرُ.
*
تون چُڀِ ته ڪَرِ چَرڙِي!
ٿو اُڀُ لڳي سارو ڪيڏِي نه تِتَر کَرڙِي!
*
ملهار ته ڪجهه ڳايو،
هن وقت ڏکڻُ اولهُه، آيو ڪه اِجهو آيو.
*
تاڙا به تنوارن ٿا،
ڪجهه مورَ ڪري دانهون، اي اُڀَ پُڪارن ٿا!
*
ڇا لاءِ کَنَهيَئِه ڪِياڙِي؟
سَچ چَئه ته بري بُک کان ڇا آهه نه ٻُوٿاڙي؟
*
ڪجهه خوابَ ڇُپائي رک،
ٻِي راتِ به اچڻي آ، اُن لاءِ بَچائي رک،
*
ڄڻ ڪُتِّ سَتائي ٿي!
اي موتَ اِئين مون کي هي رُتِّ سَتائي ٿي!
*
هُو چَنڊُ مٿان چَڪلي،
ڪجهه لوڪ لَڄا واريُون ڪيڏانهن پَيو هَڪلي؟
*
هي ڀاڙِ سياست جي!
ڪيڏو نه وئي وِچڙي ڪو راڙ سياست جي!
*
جنهن وقت پَکِي ايندا،
منڇر به مَلهي ويندو تو گهَرِ به سَکِي ايندا!
*
هن وقت ته ڀَر ڀيڙي،
ماني به پَچي ٿِي پَئِي گهر گهاٽُ به آ ٻيڙِي.
*
ڪو ڦَٽُ سُڪو ناهي،
آ مَڌُ چُڪي باقي ڪو مَٽُ سُڪو ناهي!
*
ڇا سَچُ مَرِي ويندو؟
ڇا رَکَ وَڃِي رهندِي، هي مَچُ ٻري ويندو؟
*
ڪيڏو نه سَڙيِن ويٺو!
ٿو ڪجهه نه ڦَٻي توکي پر گهاٽ گهَڙِين ويٺو!
*
ڪيڏِي نه وَڏِي آهي!
ڪيئِي ته ڪُٺا اِن تي هِي آسَ – اَڏِي آهي!
*
هي ٿَنڀَ ڏِسو ٿاڻَن!
آ ڍَڪُ وَڏو تِن تي جيڪا به وَڍِي ماڻَن!
*
سَڀ ڏارَ ڪَپيل آهن،
جنهن وقت رڍون آيون ريڍارَ ڪَپيل آهن.
*
هي ڀيڄَ ڀنيءَ ڀاڻان!
تون آءُ وري موٽِي ٻي ڳالهه نه مان ڄاڻان.
*
ڏِس سانتِ اَڪيلِي آ،
تون آءُ هلي تو لَئِه ڪيڏي نه حَويلي آ!
*
اڄ ڪالهه مَکين وانگر،
انسان ڪڏهن ٿيندا آزاد پَکين وانگر؟
*
* اڌ رات رُڳي ڪانجهي!
ٻيڙي ته ٻَڌءِ ڀَرتي ڪجهه وقت اَڳي مانجهِي!
*
* هي کامڙِيا آهن
کامو به پيا کوٽن، ماني به پيا کائِن.
*
ڄڻ تيز ڇُرو آهين!
تون دوست به آن منهنجو، دشمن به بُرو آهين!
____________
* دَنِ: گاهه يا اَنُ ڪٺو ڪري اوکي وقت لاءِ دَن ٺاهيندا آهن، جيڪا باهه سان نه سڙندي آهي.
* ڪُريون:هنداڻي جا سُڪل ٻج.
* ڪانجهي: ڏاڍا پترا چانور، گهڻي لوڻ وارا.
* کامڙيا: مزور.