تنهنجي ٻانهن جو هار هوندو هو،
ڪيڏو لطف ۽ قرار هوندو هو.
تنهنجي دوريءَ جو مختصر لمحو،
ڪو وڏو دل تي بار هوندو هو.
تون ته چوندي هئيئن مان تنهنجي هان،
مون کي بس اعتبار هوندو هو.
تنهنجي درشن جي آرزوءَ ۾ من،
ٺاهي بيٺو قطار هوندو هو.
دوستين ۾ هيو جٽاءُ اڳي،
پيار ڀي پائيدار هوندو هو.
وقت پوڙهو ڪري ڇڏيس جلدي،
ننڍڙو “جاويد” ٻار هوندو هو.