شاعري

منزل ڪٿي آ

جاويد نواز جاويد جي غزلن جي ھن مجموعي جي مھاڳ ۾ بخشل باغي لکي ٿو: ”جاويد نواز جڏهن بہ ڪو غزل لکيو آهي تہ اهو دل جي گَھِراين تائين رسائي پائي وٺندو آهي. هرڻيءَ جي ڇال جھڙا نفيس غزلن جا شعر وڏي پختگيءَ جي رنگ ۾ رچيل، دل جي بٺيءَ ۾ پَچي راس ٿيل سِٽون ڪن رَس سمائي اندر ۾ تحرڪ پيدا ڪري ڇڏينديون آهن. جاويد نواز وڏي سِٽاءُ سان غزل لکي ٿو، جنھن ۾ تغزل جو رنگ ڄاڱري ٻيرن جيئن رتل ۽ پڪل محسوس ٿيندو آهي. رديف ۽ قافيي جو ڀچاءُ،  يا وزن جي ٺيڪ بيھڪ، لفظن جي سٺي چونڊ، خيالن جي سادگيءَ جو هڳاءُ، ڪڪوريل دل جون ڪيفيتون، خواب، انتظار، وڇوڙا، تنھايون، درد، اوجاڳا، وغيرھہ جاويد نواز جي شاعريءَ جا محرڪ آهن. “

Title Cover of book منزل ڪٿي آ

دلربايون، راهه ۾ رهجي ويون،

دلربايون، راهه ۾ رهجي ويون،
روشنايون، راهه ۾ رهجي ويون.

دل وئي ڪم ڪار ۾ مصروف ٿي،
واندڪايون، راهه ۾ رهجي ويون.

نياز ۽ نوڙت ڀٽائيءَ کان ملي،
سڀ وڏايون، راهه ۾ رهجي ويون.

پاڻ تو وٽ ٿي پڳاسين اجنبي،
آشنايون، راهه ۾ رهجي ويون.

حالتن سنجيدگي ارپي جڏهن،
ڇيڳرايون، راهه ۾ رهجي ويون.

ضابطو دل جي مٿان قائم رهيو.
چلولايون، راهه ۾ رهجي ويون.