لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

طبي پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”طبي پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book طبي پهاڪا ۽ چوڻيون

8. سٺن طبيبن جي ساراهه ۾ چيل پھاڪا ۽ چوڻيون

علاج طور ڏنل دوا، مرض جي صحيح تشخيص، سڃاڻپ ۽ دوائن جي خاصيتن بابت مڪمل ڄاڻ کان پوءِ، اثرائتي ۽ فائديمند رهندي. ٻيءَ صورت ۾ ڪِري، رک ۽ دعا به ڪم ڪين اينديون. دوا، دعا، ڪِري وغيره به تڏهن اثر ڪنديون، جڏهن ڄاڻو، تجربيڪار حڪيم کان علاج ڪرائبو. باقي اهڙي حڪيم کان دوا نه ڪرائجي، جيڪو ڪَن جي سور لاءِ هوڙ جي سور واري دوا ڏيندي چوي؛ “مڙيئي سور آهي! دوا ساڳي آهي!” ان جي برعڪس سٺي، ماهر، ڄاڻوءَ، تجربيڪار معالج کان دوا وٺڻ گهرجي.

8.1 نبض شناس طبيب، نبض ڏسي مرض سڃاڻندو آهي. (سنڌ، پھاڪو، چوڻي)
سٺو ۽ ڀلو طبيب اهو آهي، جيڪو مريض جي نبض ڏسڻ سان مرض سڃاڻي وٺي. مشھور آهي ته حڪيم بو علي سينا وڏو نبض شناس هيو. ايترو جو پرديدارعورتن کي پردي ۾ ويھاري، سندن ٻانھن ۾ ڌاڳو ٻڌي، ٻيو ڇيڙو حڪيم جي هٿ ۾ ڏبو هيو ته نبض سڃاڻندي، مرض بابت ٻڌائيندو هيو.
هڪ دفعي سندس شاگردن از راهِ مذاق، هڪ ٻليءَ جي ٽنگ ۾ ڌاڳو ٻڌي، پردي ۾ ويھاري ڌاڳي جو ٻيو ڇيڙو حڪيم صاحب کي آڻي ھٿ ۾ ڏنو. حڪيم صاحب، ڌاڳي ذريعي نبض تپاسيندي، ٻڌايو؛ “مريضه ڪچو گوشت کاڌو آهي. جنھن سبب سندس هاضمي ۾ خلل ٿيو آهي. جيئن ئي گوشت هضم ٿيندو، تيئن مريضه جي پيٽ تان موڙهه لھي ويندو.”
مطلب:
ڄاڻ وارو ماڻھو، قدم کڻڻ سان مرض سڃاڻي وٺندو آھي.