سنڌي ٻاراڻي ادب جي خوبصورت ۽ منفرد ڪھاڻيڪارہ
لکڻ بندگي، بندگي ڪيئن ڇڏجي.
ڏکئي کان ڏکيو عشق اکرن جو آ،
رکي دوستي، دوستي ڪيئن ڇڏجي.
(استاد بخاري)
تمام گهٽ ليکڪ ٻارن لاءِ لکن ٿا ۽ سنڌي ٻاراڻي ادب ۾ شاعري تہ ڪافي لکي وڃي ٿي. پر! ٻارن لاءِ ڪھاڻيون ٿورا تخليقڪار لکن ٿا. باقي جيڪي وڌ کان وڌ ڪھاڻيون لکن ٿا. انھن ۾ ادي ڊاڪٽر پروين موسيٰ ميمڻ بہ شمار ٿئي ٿي. جنھن جو تعلق ٿر جي ڏيپلي شھر سان آهي. هن علمي ۽ ادبي خاندان ۾ جنم ورتو. ادي پروين موسيٰ جون جيڪي ٻالڪ ادب ۾ خدمتون ڪيل آهن. انھن کي ڪڏهن بہ وساري نٿو سگهجي. کيس ڌَرتي جي گلن جھڙن ٻالڪن سان بيحد اُنس ۽ پيار آهي. جيڪا هر پھر وطن جي ٻارڙن، سنڌي ٻولي، پنھنجي ڌرتي ۽ سنڌي ادب جي ترقي ۽ واڌاري لاءِ سوچيندي ۽ لوچيندي رهي ٿي ۽ خاموشي سان ٻالڪن لاءِ خوبصورت، پياريون ۽ مٺڙيون ڪھاڻيون لکندي لکندي ڪڏهن بہ ٿڪي نہ آهي. جنھن جون ڪھاڻيون لڳاتار ٻارن جي شايع ٿيندڙ رسالن ۾ ڇپجن ٿيون. ادي پروين موسيٰ ميمڻ اهو چاهي ٿي تہ پنھنجي سرسبز ۽ سھڻي وطن ۾ ساڙ، حسد ۽ انياءَ ختم ٿي وڃي ۽ ان جي خواهش آهي تہ علم، ادب ۽ ڏات جا ڏيئا ٻاري امن، ڀائيچاري، اتحاد ۽ انسانيت کي سڄي ملڪ ۾ پکيڙي وطن سان گڏ پوري دنيا کي جنت بڻايون. تڏهن تہ ادي پروين جھڙن سوچ رکندڙ انسانن لاءِ سنڌي ٻولي جو ناميارو شاعر سيد امير بخاري لکي ٿو ته.
اچو ڪي ڏات جا ڏيئا جلايون،
اچو انياءَ جي اوندھہ ڀڄايون.
پکيڙي روشني آس ۽ امن جي،
سڄي عالم کي جنت گهر بڻايون.
(امير بخاري)
ادي پروين! ٻارن جي نفسيات کي سمجهندي ٻارن جي همت افزائيءَ لاءِ ڪافي ڪھاڻين جا ڪتاب لکي واڌارو ڪيو آهي. جيڪي پروين موسيٰ ميمڻ سنڌي ٻاراڻي ادب ۾ ڪھاڻين جا ڪتاب لکيا آهن. اهي هي آهن 1. ٽي تحفا، 2. شرارتي جِنَ، 3. پوپٽ ۽ گلاب، 4 ثاقب جي آئيسڪريم، 5، ارباب جي هوشياري، 6 سونيون اشرفيون، 7، اچوڙي ٻارو ڪھاڻين جو آ وارو 8، انوکو رازو، 8، شھزادي ماھہ نور آهن، (جن مان چار ڪتاب ڇپجي چڪا آهن، ٻين ڪتابن جون ڪھاڻيون مختلف اخبارن ۽ رسالن ۾ ڇپجي رهيون آهن)، اهي ڪھاڻيون ٻارن جي همت افزائي ۽ اصلاح لاءِ ڪارائتيون آهن. جيڪي ٻارن کي وندرائڻ ۽ دلچسپيءَ جو ڏانءَ پيدا ڪرڻ لاءِ سٺيون آهن. انھن مٺڙين، پيارين ۽ خوبصورت ڪھاڻين کي ٻار پسند ڪرڻ سان گڏ وڏي چاھہ ۽ شوق سان پڙهن ٿا. هتي آءُ ادي پروين لاءِ چوندس تہ پاڻ سنڌي ٻاراڻي ادب جي چمڪندڙ ستارو آهي. جنھن کي هر وقت ٿر سميت سڄي سنڌ جي مظلوم ۽ بي پھچ ٻارن جي تعليم جو فڪر رهي ٿو. جيڪا ٻالڪن جي حقن ۽ تعليم لاءِ خوب لکي انھن سان محبت جو اظھار ڪري ٿي. هوءَ سنڌي ٻاراڻي ادب جو عظيم ڪردار آهي. جنھن جو اسان کي قدر ڪرڻ گهرجي ۽ جيڪي اسان جا علمي ۽ ادبي ادارا آهن. انھن کي گهرجي تہ ادي پروين جا اڻ ڇپيل ڪتاب ڇپائين. آءُ هتي ادي پروين موسيٰ مان اها اميد ڪيان ٿو تہ اڄوڪي نفسا نفسي ۽ ٻوسٽ واري ماحول ۾ پھريان جيئان اڳتي بہ پنھنجي وطن جي سھڻن، پيارن ۽ گلن جھڙن نازڪ ٻارڙن لاءِ بھترين ۽ پياريون ڪھاڻيون لکندي رهندي. منھنجي دل چاهي ٿي تہ ادي پروين جي لکيل سمورين ڪھاڻين تي تفصيلي جائزو لکجي پر! حالات ۽ وقت نہ هجڻ ڪري مڪمل مضمون نہ لکي سگهيو آهيان. آخر ۾ آءٌ پنھنجي مضمون جي پڄاڻي پنھنجن لکيل شاعريءَ جي هنن سٽن سان ڪيان ٿو.
سنڌي ٻاراڻي ادب جو ستارو آهي پروين موسيٰ،
علم ۽ ادب جو تارو آهي پروين موسيٰ،
اها هميشہ سھڻيون ڪھاڻيون لکندي رهي ٿي،
ٿر وارن ٻالڪن جو ساھہ سارو آهي پروين موسيٰ.
عبدالحئي ڀٽو