مڪالمه نمبر : 6
مرشد جي در تي حاضري ۽ مرشد جي ياد
سائين چيزل شاه: هڪ طالب کي ! اڄ دير سان آيو آهين خير ته هيو؟
طالب: قبلا! نفس جي غلامي ۾ هيس جڏهن واندڪائي ملي ته حاضر ٿيس.
سائين چيزل شاه: ادا! ڪجهه وقت اسان کي پاڻ وٽ رکو. تجربي سان اوهان کي لطف ايندو ناسوت ۾ رهي مرشد سان گڏ هجڻ طالب جو فرض آهي. ٻنهي مڪانن جي پروڙ رکڻ گهرجي، ناسوت جي زندگي ۾ سجاڳ رهڻ گهرجي. شريعت ناسوت نه آهي، ڪثرت ڪا شريعت ناهي اگر طالب اهڙي نگاه کان ڪثرت وارو ناسوت ڏسي ته ان مان عبرت حاصل ڪري، پنهنجي پير مغان سان هجي پوءِ اهڙي ڪثرت به وحدت آهي. پير مغان سان گڏ هجڻ سبب ناسوت ۾ ڪا به تڪليف ٿيندي ڪثرت جي ڏکيائي ختم ٿي ويندي عالم ناسوت کي نفس کي چئن پهلوئن سان ختم ڪري. 1. ٿورو کائي، 2. ٿورو ڳالهائي، 3. ٿوري ننڊ ڪري، 4. ذڪر مولا جي ڪري انهن دوران تصور هميشه مرشد جو هجي، مرشد جي بارگاه ۾ رهڻ سان ناسوت، نفس 7 ڪثرت فنا ٿي ويندا.