طالب جون منزلون
هادي برحق: طالب لاءِ هيٺيون منزلون آهن:
1. فنا في الشيخ، 2. فنا في الرسول 3. فنا في الله، 4. بقا با الله.
[b]رزق حلال:
[/b]طالب: قبلا طالب لاءِ رزق حلال ڪيتري لاءِ صحيح ۽ ڪيتري قدر نقصانڪار آهي؟
مرشد ڪامل: مرڪندي فرمايو ته رزق ٻن قسمن جو ٿئي ٿو.
1- روحاني غذا واسطي، 2- جسماني غذا واسطي.
روحاني غذا جيڪا مرشد کان طالب کي ملي هر هڪ دم ذڪر مولا سان شاغل رهي ان مان کيس روحاني سڪون ۽ طمانيت قلب حاصل ٿئي ٿو. روحاني غذا لاءِ رزق حلال هي آهن.
1- مرشد جو ڪلام، 2- درويش جو ڪلام، 3- درويشن جي صحبت.
اهي فاذڪروني اذڪرڪم مان ملن ٿيون.
جسماني غذا واسطي رزق حلال اهو آهي ته جيڪو محنت مزدوري ڪري محنت سچائي ۽ نيڪ نيتي سان ڪجي. ان جي ابتڙ بي ايماني، کوٽ ڪري حاصل ڪيل رزق، رزق حرام آهي. رزق جي متعلق روز حشر تي پڇا ٿيندي، رزق حلال راهموار ڪندو مگر رزق حرام عذاب جو سبب بڻجندو.
هڪ دفعي سائين جن ڪچهريءَ ۾ هڪ درويش جو واقعو ٻڌايو ته هڪ درويش اڏامندو ڪنهن ٻئي درويش وٽ آيو گفتگو ڪرڻ کانپوءِ هليو ويو. ويٺل درويش کان پڇا ڪئي وئي.
طالب: هي اڏامڻ وارو وڏي ولايت وارو هوندو؟
مرشد برحق: انهيءَ ولايت وڃائي آهي.
طالب: اها حقيقت معلوم ڪرڻ جي اجازت ملي.
مرشد برحق: فقير کي منهنجا سلام ڏئي حقيقت پڇي آءُ.
طالب چيو ان حقيقت کي معلوم ڪرڻ لاءِ فقير وٽ پهتس.
طالب: فقير صاحب ڪجهه ڏينهن اڳ اوهان اسان جي مرشد وٽ آيا هئا. سائين جن چيو ته اڏامڻ جي باوجود توهان کان ولايت کسجي چڪي آهي” ائين ڇو؟
فقير صاحب: هڪ ڏينهن ڪنهن رڻ پٽ ۾ وڃڻ ٿيو اتي مولا کان دعا گهريم ته مولا هن علائقي ۾ برسات وسائي ميدان کي گل و گلزار ڪر. الله برسات ته وسائي مگر منهنجي ولايت کسي ورتائين. ڇو ته رضا الاهي جي بر خلاف رضا انسان هئي. فقير جو ڪم رضا الاهي تي راضي رهڻ آهي.