پيش لفظ
توڙي جو مون هنن واريءَ جي ذرڙن ۾ پنهنجيءَ دل جا ذرڙا سمايا آهن ۽ سمنڊ جي ان ڦيڻ تي پنهنجي روح جو جوهر ڇَـٽـيو آهي، تڏهن به هي ڪتاب سمنڊ جي مقابلي ۾ ساحل ۽ تعبير ۽ بيان جي لحاظ کان مٿانهين وصال جي ڀيٽ ۾ ڪنهن محدود شوق جي ويجهڙو آهي ۽ سدائين ويجهڙو رهندو.
هونئن ته هر مرد توڙي عورت جي دامن ۾ ٿورا واريءَ ذرڙا ۽ (ٿورڙي) گج هوندي آهي، پر پوءِ به اسان مان ڪي ماڻهو انهن رازن کي پڌرو ڪندا آهن ته ڪي وري شرمائيندا آهن. باقي رهيس مان، سو منهنجو شمار ته انهن ماڻهن ۾ آهي جيڪي شرم ۽ حياءَ کان بالاتر هوندا آهن، تنهنڪري مون کي مجبور ۽ معذور سمجهي معاف ڪري ڇڏجو.
[b] - جبران خليل جبران
[/b]نيويارڪ، ڊسمبر 1926