نيٺ ته ساري لوڪ تان – ويندا لُڙ لهي،
پنهنجو ماڳُ متان ڇڏين-
جُهورُ ٿئين يا جيءَ ۾ - ويٺل هُجئي وهي،
پنهنجو ماڳُ متان ڇڏين-
سيني مٿان سِنڌُ لئه – وڃبا سُورَ سهي،
پنهنجو ماڳُ متان ڇڏين-
رِڻ ۾ ٿيندي روشني – پوندي راهه ٺهي،
پنهنجو ماڳُ متان ڇڏين-
زاهد من جي آس کان – ڪو پل ڏور رهي،
پنهنجو ماڳُ متان ڇڏين-
پنهنجو ماڳُ متان ڇڏين-