دردَ ڏُکايل ديس جا- روز لکڻ جي لاءِ،
پنهنجو رَتُ ولوڙيان ويٺو-
جذبن منجهه ورهائجي- هر پاسي هر جاءِ،
پنهنجو رَتُ ولوڙيان ويٺو-
روز رنگيلا ٿا چون- لائيف ڪر انجواءِ،
پنهنجو رَتُ ولوڙيان ويٺو-
ڇو ٿو تڙپا ڇيڳرا- تون نه مونکي سمجهاءِ،
پنهنجو رَتُ ولوڙيان ويٺو-
هاڻي مان ڪنهنکي چوان- سرمد وانگر ڳاءِ،
پنهنجو رَتُ ولوڙيان ويٺو-
زاهد کي تنها ڇڏي- تون به هليو وئين هاءِ،
پنهنجو رَتُ ولوڙيان ويٺو-
پنهنجو رَتُ ولوڙيان ويٺو-