رِڙهَنديءَ رَتُ مٿان- اَڄُ به سنڌوءَ تان،
لُڇندي سِجُ لَهِي وَيو-
ڪيڏيون ڪُسندن جون ويون- ڪوهن تي ڪوڪان،
لُڇندي سِجُ لَهِي وَيو-
ٻوڙو لوڪُ ٻُڌي نٿو- ڳالهه ڪجي ڪنهن سان،
لُڇندي سِجُ لَهِي وَيو-
رهجي ويا سين روئندا- پين، پنو ۽ مان،
لُڇندي سِجُ لَهِي وَيو-
دَردَ سوال ڪندا رهيا- زاهدَ جي دل کان،
لُڇندي سِجُ لَهِي وَيو-
لُڇندي سِجُ لَهِي وَيو-