توڙي پنهنجو ڪا گهڙي- مُور نٿي سَمجهين،
پوءِ به مونکي پياري آهين-
روز پَيو پرچيون لکان- پاڻ نٿي پرچين،
پوءِ به مونکي پياري آهين-
مون کان سُکَ وَٺي سَوين- ڏُک پئي ٿي ڏين،
پوءِ به مونکي پياري آهين-
تُنهنجي پوڄا ٿو ڪريان- تون ته نٿي چاهين،
پوءِ به مونکي پياري آهين-
پنهنجي زاهدَ کي چَڱو- چاهي تون نه چوين،
پوءِ به مونکي پياري آهين-
پوءِ به مونکي پياري آهين-