سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”وايون سنڌوءَ ڄايون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي واين جو مجموعو آھي. رحمت پيرزادو مھاڳ ۾ لکي ٿو:
”زاهد شيخ سدائين جاکوڙيندڙ ۽ متحرڪ شاعر رهيو آهي، هو ماٺ ڪري ويهڻ، سُستي، ڪاهلي ۽ جمود جو ساٿي ناهي رهيو، اڳتي وک وڌائڻ ۽ ازلي منزل طرف هلڻ جي ڳالهه ڪري ٿو. زاهد جو سنڌ جي آجپي ۾ ويساهه آهي. هو ڪاغذي شاعر ناهي پر ”شعلا شعلا واءَ ۾“ وارو شاعر آهي. زاهد شيخ، شاهه لطيف جي انهن مظلوم طبقن جو شاعر آهي، جيڪي محنت ڪندڙ ماروئڙا آهن، جيڪي سُجاڳي چاهن ٿا.“
ھي ڪتاب 2017ع ۾ نئون نياپو اڪيڊمي سچل ڳوٺ، ڪراچي پاران ڇپايو ويو آهي. ٿورائتا آهيون نئون نياپو جي سرواڻ انعام سنڌيءَ جا جنهن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي موڪلي ۽ ٿورا پياري زاھد شيخ جا جنھن ڪتاب سنڌ سلامت ڪتاب گھر ۾ اپلوڊ ڪرڻ جي اجازت ڏني.
[b]محمد سليمان وساڻ
[/b]مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com
ڪتاب جو مطالعو ڪريو
بيت سمورا سنڌ جي ساگر جا موتي،
2m 10s
ماڻهو ماڻهوءَ جي – کيسي ۾ آهي،
2m 10s
سنڌ ڀومي آهيان – ڌرتيءَ گولي تان،
2m 10s
تو جي هيل ڪيا – ڌرتيءَ سان دوکا،
2m 10s
کڻو هَٿُ متان _ ڌرتيءَ جي سِرَ تان،
2m 10s
ڪو ته ڪيو کڙڪو – باهه جيان ڀڙڪو،
2m 10s
نيٺ ته ساري لوڪ تان – ويندا لُڙ لهي،
2m 10s
ايندي مهل اُها- باهه ڪندي ڀَڙڪا،
2m 10s
هي جي هٿ اُڀا – قاتل تي ڪڙڪيا،
2m 10s
سوچي وڌيون سرتيون – وڙهنديون ويرين ساڻ،
2m 10s
وستيءَ وستيءَ واس – ڄاڻ ته پُني آسَ،
2m 10s
رولي ، ڪڍئون رات – سُرندو ايندو سِجُ،
2m 10s
سورِ وِکن کي سورِ – چورِ چَپَن کي چورِ،
2m 10s
سُورَ وٺي سوغات – روئن شاديءَ رات،
2m 10s
وارو ڙي وارو- واهُر ڪا ته ڪيو،
2m 10s
جنگيون ۽ جهيڙا – ماڻهن جا ميڙا،
2m 10s
تڙپن ٿيون ديدون- اَڄُ تُنهنجي در تان
2m 10s
مَن ۾ ٿي مهڪي – ٻَکَ ۾ ٿي ٻَهڪي،
2m 10s
جيءَ جيءَ ڏِسي جهيرَ – تَڙپي ٿي تَحريرَ،
2m 10s
ڪونهي ڪو آواز- شايد آ ڪو راز،
2m 10s
ڳايو ٿو ڳايان – بيٺو جاڳايان،
2m 10s
لُڙڪن جي برسات- ورهين جيڏي رات،
2m 10s
در در تي ٿاڻو- گهٽيءَ گهٽيءَ گهاڻو،
2m 10s
ٿَڪَلَ سوچُن جي- سُتل قومن جي،
2m 10s
واٽن تان ويندي – سِجَ کي سڏيندي،
2m 10s
مايا جا ڪُل ميرَ- ڍونڍ لڳن ٿا ڍيرَ،
2m 10s
آڙههَ مان گُذريو- پَهر پَهر پَڄريو،
2m 10s
اَهڙو ڏينهن اَچي- ڪورَٽِ شال ڪَٽي،
2m 10s
آهن کوڙ پوليس ۾- ماڻهو مڻياندار،
2m 10s
ڏور گهڻو گهر گهاٽ- ڀَرِ ۾ ڦاسي گهاٽ،
2m 10s
قاتل وحشي بي رحمَ- ڪوڙا مُرشد پير،
2m 10s
ڪوٽَ ڪڏهن ڪِرندا- سوچين ٿا ويٺا،
2m 10s
پنهنجي لئه گهاريان- ڳَڻتيُن ۾ ڳاريان،
2m 10s
سو مَهڻيءَ ڌاري- ٻاٽ ڏيئو ٻاري،
2m 10s
جيسين مان آهيان- تُنهنجو ئي آهيان،
2m 10s
مان سَچيءَ دل سان- ڪوري ڪَنڌُ ڏيان،
2m 10s
رِڙهَنديءَ رَتُ مٿان- اَڄُ به سنڌوءَ تان،
2m 10s
ويندا ڏُک ويندا- ايندا سُک ايندا،
2m 10s
هار نه دل دلدار- مُرڪ مُسافرَ يارَ،
2m 10s
پنهنجا ڏسي ميل- هُلي ويون هيلَ،
2m 10s
تاريخون ٿيندا- ڏيک پيا ڏيندا،
2m 10s
سياڻا سوچيندا- ڪندا ڪُجهه ڪندا،
2m 10s
جو دَمُ جيءُ جيئي- سو دَمُ ڪَمُ ڪري،
2m 10s
سنڌ جي ٻن محبوب شاعرن تاجل بيوس ۽ شمشير الحيدريءَ کي ڀيٽا
2m 10s
مونکي پنهنجيءَ سِنڌُ جي- مِٽي آ پياري
2m 10s
جهڙي تهڙي حال ۾- جيئڻ ٿو چاهيان
2m 10s
جوڙيو گهر مزدور هو- رَتُ جي پورهئي سان
2m 10s
ڀينر شهر ڀنڀور ۾- ڪهڙو ڪَنڌُ کڻان
2m 10s
جڳ ۾ شال مِلي- هر ڪنهن ميهرَ کي
2m 10s
مَري ويندي مارُئي- آڻ نه مڃيندي
2m 10s
ڪيڏي سُهڻي سِنڌ آ- سائين هل ته ڏِسَئون
2m 10s
سِنڌُ کي جنهن جي نانَون سان- جَڳُ سُڃاڻي ٿو،
2m 10s
غيرَ ته آهن غيرَ پَرَ- مُونسان مُشڪِل ۾،
2m 10s
هڪ ٻئي کان وِڇڙي- اَندَرَ وِيا اُجڙي،
2m 10s
ساري جڳ ۾ سونهن جي- ماپَ ڪجي ڪهڙي،
2m 10s
ننڍپڻ جا سَنگتي سڀئي- ۽ سنگتين جا پيارَ،
2m 10s
هر ڪنهن سِنڌيءَ ڀاءُ کي- هڪڙي چُمي ڏَئي،
2m 10s
واهه جو هر ڪنهن روح ۾- رنگ رچي ويندو،
2m 10s
سَلجَڻ کان پوءِ راز ڪو- راز نه رَهندو آ،
2m 10s
شال نه ائين ٿئي- هرڪو پاڻ چَوي،
2m 10s
ڪونهي ڪو ساڳيو- ڳوٺ سڄو مُنهنجو،
2m 10s
رَتُ جا رشتا روحَ سان- پنهنجا ٿي نه سگهيا-
2m 10s
جنهن ماڻهوءَ ۾ ماڻهپو- مُور نٿو ڏِسجي،
2m 10s
توڙي پنهنجو ڪا گهڙي- مُور نٿي سَمجهين،
2m 10s
جيئڻ جي لئه ٿو مِلي- روز نئون جذبو،
2m 10s
ڏاڍي سُهڻي آ- هر مَنَ موهڻي آ،
2m 10s
سمنڊ سويرن جي- يار مَڇيرن جي،
2m 10s
وڏيرن ٺاهيا- مينهن جا واڙا،
2m 10s
ڪل پوي ئي ڪانٿي – ڪيڏو تيزيءَ سان،
2m 10s
ٻيڙو ٻوڙيندُئي- لاش به لوڙهيندُئي،
2m 10s
ٻالڪ پڻ جي راند ۾- جنهنجو جنهن سان ٿيو،
2m 10s
ساٿ منجهان ڪٽجي- ويهندو ڪو ٿڪجي،
2m 10s
ڪير ڪٿي هو ڪيئن- جو به جتي هو جيئن
2m 10s
ڇاجي تون ۽ مان- هِڪُ ئي هِڪُ آهيان،
2m 10s
جيڏي ڌرتي آ- درد آهن تيڏا،
2m 10s
مُند اَچي وئي آ- پوکَ پَچي وئي آ،
2m 10s
سچا ساٿ ڏين- کوٽا ڪين کپن،
2m 10s
هڪڙي آزادي نه آ- ڪيئي آزاديون،
2m 10s
رَسمُن روئاريون- بيوس باندياڻيون،
2m 10s
پيارَ پَڙهيا آهيون- قُربَ ڪَڙيا آهيون،
2m 10s
ميرَ مَدائيءَ جا- مُور نه ڄاڻئون ٿا،
2m 10s
ڊاهيندئو ڊهنديون- روئيندئو رهنديون،
2m 10s
جي سچا آهيو- رنگ رچيا آهيو،
2m 10s
دل جو درپن آ- من جو ڪو من آ،
2m 10s
جيءَ ۾ ٿا جهومن- جرڪيو ٿا جرڪن،
2m 10s
ڪي ٿا سنوارن قوم کي- قاتل آهن ڪي،
2m 10s
دردَ ڏُکايل ديس جا- روز لکڻ جي لاءِ،
2m 10s
ڪنهن پل منجهه مليا- ڪنهن پل وڇڙي ويا،
2m 10s
جاڪون جيءَ جَڙيا- اکڙين مَنجهه اَڙيا،
2m 10s
اُجرا ٿي نه سگهيا- اُجرن چهرن جا،
2m 10s
سچن ساٿين جا- ماکيءَ کان مٺڙا،
2m 10s
هيڻا ٿي نه هَلو- جهيڻا ٿي نه جيو،
2m 10s
گهر گهر ٿيو گهورَ، تاويزن جا شورَ،
2m 10s
ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا
ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي
ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.
