آڙههَ مان گُذريو- پَهر پَهر پَڄريو،
جيون جهُلڪو واءُ جو-
مون سمجهو ڪو ساڻ آ- پنهنجو هو پاڇو،
جيون جهُلڪو واءُ جو-
مونکي لُڙڪَ ڏئي ڪوئي- مُرڪي وِڇڙي وِيو،
جيون جهُلڪو واءُ جو-
نيڻن مان نِڪري ويو- سپنو جوڀَن جو،
جيون جهُلڪو واءُ جو-
پويون پَل هر شام جو- روڪڻ سان نه رهيو،
جيون جهُلڪو واءُ جو-
زاهدُ موت مَهل به هو- تُنهنجي لئه تڙپيو،
جيون جهُلڪو واءُ جو-
جيون جهُلڪو واءُ جو-