وائي
جي مون گهاريا پنـڌ ۾.
صبح، سانـجهـي، منجھـند، آڌي،
ســارا پَـل سـڦَــل،
جي مون گهاريا پنـڌ ۾.
سـانـوَڻ، سـيـارا، بـھـار، اونـھـارا،
ڏاڍا ڏينھن تَــتَـل،
جي مون گهاريا پنـڌ ۾.
تـنـھنـجي سار سفر ۾ مون سان،
ڄڻ ڪي مينھن وٺَل،
جي مون گهاريا پنـڌ ۾.
لاڙ، اُتــر ٻــيــو ٿــر ۽ ڪــاڇـــو،
رهياسين پاڻ اٽَل،
جي مون گهاريا پنـڌ ۾.
صـحـرا، دريـا، جـبـل جـهـاڳــيـا،
نـاهِـن پـيرَ ٿـڪَـل،
جي مون گهاريا پنـڌ ۾.
’ساگر‘ سنڌڙي منھنجي جندڙي
سـارا ڏيـھه ڏِٺــل،
جي مون گهاريا پنـڌ ۾.