ٻاراڻو ادب

ٽي تحفا

دلچسپ پيرائي ۾ لکيل هي ڪھاڻيون، نھايت سبق آموز پڻ آهن. ھن ڪتاب ۾ ڊاڪٽر پروين موسيٰ ميمڻ جون لکيل ٻارنھن ئي ڪھاڻيون دلچسپ تہ آهن ئي آهن پر انھن سڀني مان هر هڪ ۾ نصيحت جا نڪتا سمايل آهن، خلق جي خدمت، ماحوليات جو بچاءُ، ظلم خلاف احتجاج، مسلسل محنت ۽ جدوجھد ۽ ٻيا چڱا قدر هنن ڪھاڻين وسيلي، اسان جي نئين نسل ڏانھن منتقل ٿيندي نظر اچن ٿا.

Title Cover of book ٽي تحفا

ليکڪا جو تعارف

نالو؛ ڊاڪٽر پروين موسيٰ ميمڻ

ڄم: 20-11-1958ع

تعليم: ايم، اي(انگريزي ادب)، ايم، اي (سنڌي ادب)، پي، ايڇ ڊي (سنڌي).

ڪرت: ايسوسيئيٽ پروفيسر (ريٽائرڊ)، تعليم کاتو، سنڌ حڪومت.

ادبي سڃاڻپ: نثر نويس.

لکڻ جي شروعات: 1980ع کان.

لکڻ جا شعبا/موضوع: ادبي تاريخ، ڪالم، تحقيق، تنقيد، لطيف شناسي، ٻاراڻو ادب، افسانا

ڇپيل ڪتاب: 1. سنڌي ادب جو جائزو. 2. سنڌي نثر جي صنفن جو اڀياس، 3. وکر سو وهاءِ، 4. اخلاقي قدر، 5. اٿي رائو ريل، 6. آديسين ادب آهي اکڙين ۾، 7. سون ورنيون سوڍيون، 8. عالم سڀ آباد ڪرين، 9. پلئه پايو سچ، 10. سنڌي ادب تحقيقي ۽ تنقيدي مطالعو، 11. گلدستو، 12. سنڌي ادب (ايم سي ڪيوز)، 13. سنڌي نثر جي تاريخ ۾ عورتن جو حصو، 14. ٽي تحفا(ٻالڪ ڪهاڻيون)،15 شرارتي جن، 16، ”سونيون اشرفيون“ (ڪهاڻيون)، 17. ماڻڪ موتي لالَ(ڊجيٽل ايڊيشن)

اڻ ڇپيل ڪتاب: 1. سنڌي نثر جديد مطالعو (آخوند عزيز الله کان عثمان علي انصاريءَ تائين)، 2. سدا وسين تون (تقريرون ۽ تحريرون)، 3.پوپٽ ۽ گلاب، 4. شهزادي ماهه نور، 5. سهڻا سخن،6. محبت پائي مَنَ ۾ (مهاڳ ۽ مقدما)، 7. ڀورائيءَ ۾ ڀال ٿيا(مضمون ۽ تبصرا)، 8. جديد سنڌي ادب جو بنياد وجهندڙ تاريخ ساز شخصيت: شمس العلماء مرزا قليچ بيگ، 09. مري ٿين نه مات(ٻالڪ ادب)، 10. ارباب جي هوشياري(ٻالڪ ادب)، 11. سماج سڌارڪ اديب محمد عثمان ڏيپلائيءَ،12. معلومات جو خزانو، 13. ”مقالا“ (هيڪ جي جرنلز ڇپيل چوڏهن تحقيقي مقالا)، 14. پاڪستاني ادب ڪي معمار، ڊاڪٽر فهميده حسين شخصيت اور فن، 15. سکن جو سنسار (ڪهاڻيون/افسانا)، 16. صحت ۽ زندگي، 17. شهر بانو (ترجمو ڪيل افسانا)، 18. جي پارکو پارس جا (لطيف شناسي)، 19. هلڻ منهنجو هوت ڏي(سفر نامو)، 20. سنڌي نثر جي تاريخ، 21. تو ۾ ديرو دوست جو(لطيف شناسي)، 22. مفتي منجهه ويهار(آتم ڪهاڻي)، 23. جنرل هسٽري (پي سي ايس جي سنڌيءَ جي مطابق)، 24. جديد سنڌي ڪهاڻي (تحقيقي اڀياس)،

سڄي ٿر ۽ خاص طور تي ڏيپلي جي ڌرتي، علم ۽ ادب جي حوالي سان بي حد زرخيز رهي آهي. جنهن محمد عثمان ڏيپلائيءَ کان وٺي، ڊاڪٽر پروين موسيٰ ميمڻ تائين ڪيترائي اهم ادبي نالا پيدا ڪيا. جيڪي سوڪهڙي ۾ به، سنڌي ادب کي سدا سائو رکندا آيا آهن.
ڊاڪٽر پروين موسيٰ ميمڻ ادب ۾ بنيادي طور تي تحقيق جي شعبي سان لاڳاپيل رهي آهي. پر گڏوگڏ هن ادب جي ٻين شعبن سان به لکڻ جو ناتو ڳنڍيل رکيو آهي. هيل تائين سندس سورهن ڪتاب ڇپجي پڌرا ٿي چُڪا آهن، ٻارن لاءِ سندس ڪهاڻين جو هي ڪتاب، ادب ۾ هڪ وِکَ اڳتي ليکبي.
سنڌي ادب ۾ ٻارن لاءِ ادب جي کوٽ ڏينهون ڏينهن وڌندي پئي وڃي. ان صورتحال ۾ جيڪڏهن ڪو ليکڪ/شاعرُ پنهنجي ذميواري قبولي، ڪنهن ڪتاب لکڻَ ۽ ڇپائڻَ جو ساهسُ ڌاري ٿو، ته اسان سڀني کي کيس ضرور ساراهڻ گهرجي، معيار ۽ مقدار جو ڪاٿو هونئن به هُوندَ ۾ ڪري سگهجي ٿو.
ڊاڪٽر پروين موسيٰ ميمڻ ٻارن لاءِ ڪهاڻين جو ڪتابُ لکي ٻارن سان پنهنجي پيار جو اظهار ڪيو آهي. جنهن کي پيار سان ئي قبول ڪري سگهجي ٿو.

اياز گُل
29 مئي 2021ع