51. ڀُلي ڀاڻ آئي، سا به نه ڀُلي.
ڪنھن وڇار جي وڇ، جهنگ چرندي ڪنھن پاسي نڪري وئي. هن گهڻو ئي ڳوليس پر پتو نه پيس. آخر هي ٻيو مال ڪاهي، گهر ڏي آيو ۽ مينھن کي وٿاڻ تي ڇڏي، وري وڇ جي ڳولھا ۾ نڪتو ته وڇ پاڻ-مرادو، ڀاڻ (وٿاڻ) ۾ پيھي آئي. تڏهن وڇار ائين چيو.
جو ماڻھو بڇڙن ڪمن کان باز ايندو آهي، تنھن بابت ائين چوندا آهن. اهڙي ماڻھوءَ لاءِ هينئن به چون ته؛ ”ڪري ڪري جنھن نه ڪئي، تنھن به نه ڪئي.“
يعني؛ بڇڙا ڪم ڪري ڪري جنھن آئينده لاءِ توبہ ڪئي، تنھن لاءِ ائين ڄاڻبو ته؛ ”بڇڙا ڪم اڳي به ڪين ڪيا هئائين.“