74. جني ڪارڻ مونڊ منڊايم، سيئي سور وري سامھون آيم.
هڪڙي مھا سست کي، پيٽ لاءِ پورهيو ڪرڻ، ٻرو پئي لڳو. هو پوءِ مونڊ منڊائي يعني مٿو ڪوڙائي وڃي فقير ٿيو. جو ڏٺائين ته فقيرن کي پيٽ لاءِ پورهيو ڪرڻو نٿو پوي ۽ هنن کي مفت ۾ ماني ٿي ملي.
جڏهن ٻه چار ڏينھن در در تي ڌڪا کاڌائين. تڏهن ائين چيائين. جو پورهئي ڪرڻ کان در در تي ڌڪا کائڻ ۾ وڌيڪ تڪليف آهي.
ڪو ماڻھو ڪنھن تڪليف کان ڀڄڻ جا اپاءَ ڪري ۽ وري به اها ساڳي تڪليف منھن ۾ اچيس، تڏهن ائين چئبو.