لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

پھاڪن جي پيڙهه

پهاڪن کي لوڪ ادب ۾ تمام سُٺي اهميت حاصل آهي ۽ سنڌي پهاڪا ٻهراڙين جي ڪچهرين ۾ ورجايا ويندا آهن. هي پهاڪن جو ڪتاب ”پهاڪن جي پيڙھ” مسٽر ڀيرومل مهرچند آڏواڻيءَ جو لکيل آهي.
Title Cover of book پھاڪن جي پيڙهه

106. ڪتي جو ڪارو منھن، رٻ اوتري جي اوتري

106. ڪتي جو ڪارو منھن، رٻ اوتري جي اوتري
بنياد:
هڪڙي غريب رٻ جو ڪنو رنڌي رکيو، تنھن ۾ ڪتي اچي ٻوٿ وڌو. پر رٻ کائڻ کان اڳي، مالڪ هڪلي ڇڏيو. ڏٺائين جو ڪتي رٻ ڪا نه کاڌي، رڳو ڪنو نوسيائين ۽ ڪني جي ڪارنھن، منھن کي لڳيس. تڏهن ڪني جي ڌڻيءَ کلي هي پھاڪو چيو.
مطلب پھاڪي جو هيءُ آهي جو ٻن يارن جي وچ ۾ هڪڙو ڇيڻا-ڀور پئجي هڪڙي جي ٻئي وٽ گلا ڪري ڏڦيڙ وجهي، پر جڏهن هو ٻئي ڄڻا پاڻ ۾ ڳالھيون ڪري ٻڌي لائيءَ چائيءَ واري جي ڳالهه کي گڏهه جي هينگ جھڙو ڄاڻي پاڻ ۾ کير کنڊ ٿين، تڏهن ان ٻچاپڙي جي واسطي هي پھاڪو چوڻ ۾ اچي. (گلشڪر)