هڪ دوست هڪ ڪھاڻيڪار ــــــــــــ احسان دانش
احسان دانش ۽ مون ۾ جيڪا ڳالھہ مشترق آهي اها آهي اسان ٻنھي جو ادب ۾ گڏ پير پائڻ. مون منڍ کان وٺي هن وقت تائين احسان جون لکيل سموريون ڪھاڻيون تنقيدي گڏجاڻين ۾ ٻڌيون آهن ۽ سنڌ جي هڙن معياري رسالن ۾ پڙهيون آهن. هن جي هر نڪور ڪھاڻي پڙهڻ /ٻڌڻ بعد منھنجي دل ۾ اها شديد خواهش پيدا ٿيندي رهي آهي تہ "ڪاش! مان بہ زندگي جي فلسفي سان ڀرپور ڪائي اهڙي ڪھاڻي لکي سگهان! پر ڪھاڻي لکڻ جو اهو ڏان، مون صرف ۽ صرف احسان دانش جي ڪھاڻين ۾ ئي محسوس ڪيو آهي."
هڪ دوست جي حقيٍيت ۾ احسان، دوستي جو ڀرم رکندڙ، دوستن جو ڀرجهلو، کل مک، محبتي ۽ مٺڙو ماڻھو آهي. جڏهن تہ هڪ ڪھاڻيڪار جي حيثيت ۾ هو هڪ پختو ۽ ٻهڳڻو ڪھاڻيڪار نظر اچي ٿو. هن جي اکين ۾ ڌرتي جي مظلوم انسانن سان اٿاھہ محبت ۽ همدردي جو سمنڊ ڇلڪندي محسوس ٿئي ٿو. هڪ تخليقڪَّار ّ۽ ڪھاڻيڪار طور احسان جتي، جنھن جاءِ تي ۽ جنھن سان انياءُ ٿيندي ڏسي ٿو تہ هن جي اندر ۾ ويٺل ڪھاڻيڪار بيچين ٿي پوي ٿو ۽ سندن درد کي پنھنجي روم روم ۾ محسوس ڪندي خود بہ تڙپي اٿي ٿو. تڏهن ئي تہ سندس تخليق ڪيل ڪردار اسانجي سماج جا سچا، کرا ۽ جيئرا جاڳندا ڪردار پيا ڀاسن.
احسان دانش جي ڪھاڻين جا موضوعات منفرد ۽ دل کي ڇھندڙ آهن. هو انھن موضوعن تي پنھنجي مخصوص اسٽائيل ۽ ڊڪشن سان ڀرپور طرح ڪھاڻي لکڻ ڄاڻي ٿو، اها ئي ڳالھہ کيس پنھنجي ٽھي جي باقي سمورن ڪھاڻيڪارن کان جدا ڪري بيھاري ٿي. احسان جي هن ڪھاڻي ڪتاب ۾ شامل سموريون ڪھاڻيون انھن انساني قدرن جون ترجمان آهن جن جي روز اسانجي سماج ۾ ڀيل ٿي رهي آهي. منھنجي خيال ۾ دانش جون اهي ڪھاڻيون دل جي دردن جو درمان بہ آهن تہ زندگي جي تلخين ۽ سچاين تان پردو کڻندڙ بہ. مونکي وڏي اميد آهي تہ احسان دانش جون هي ڪھاڻيون سنڌي ڪھاڻي کيتر ۾ بھتر مقام ماڻينديون.
جھانگير عباسي