لفظن جو ساٿ وڏي آٿت آهي
خساري واراسودا، اڄوڪي دنيا ۾ دل جي نادانيءَ سان منسوب ڪيا وڃن ٿا پر شايد اِها هڪ شاعر جي ئي دل آهي جيڪا بار بار ان خساري واري سودي ڏانهن ڇڪجي وڇي ٿي. ”مقصديت“ اڄوڪي ادب ۾ شايد اُها بي معنيٰ اضافي چارج آهي. جيڪا ”ڪَٿَ“ ڪرن واري پئمانيتي ماپڻ کان سواءِ رهجي وڃي ٿي.
سجاد ميراڻيءَ جي ساعري اُن دور جو شعوري/ لاشعوري دهراءُ چئي سگهجي ٿي جتي فن جي دنيا ۾ ”مقصديت“ کي معنيٰ ڏني پنهنجي دل کي ڌرتيءَ جي دل سان هم آواز ڪري ڌرتيءَ کي ڪڏهن محبوبيت ته، ڪڏهن ماءُ جي درجي تي ڏسي پرکبو آهي.
قوميت جي نظرئي ۾ سياسي لاٿ اچڻ ڪري اڄوڪي شاعريءَ مان اهو غير حاضر موضوع کڻي اچڻ تي منهنجي دل سجاد جي قلم ۽ شاعريءَ کي دعا ئي ڏئي سگهي ٿي.
امر سنڌو
سنڌ يونيورسٽي ڄامشورو
28 آڪٽوبر 2005ع