سجاد! نواڻ جي هٻڪار آڇي ٿو
هي شارٽ ڪٽ جو ڳولائو نه پر هڪ مستقل ۽ سچي رستي جو راهي آهي، هڪ اهڙي واٽ جو مسافر آهي جتي پيار. بدران ڪنڊا ۽ ڪاوا عاشقن جا پير لهو لهان ٿا ڪن پر پوءِ به عاشق شاهه سائينءَ جي شعر جي سٽ.
جن ريءَ سري نه ساهه،
رتي رس نه تن کان
جهڙي ڊگهي ۽ اذيتناڪ ڪيفيتن مان گذرن ٿا ۽ پنهنجي اندر جو زهر سٽن ۾ اوتي اهڙيون ته ميچوئر تخليقون سرجن ٿا جو دنيا دنگِ رهجي ٿي وڃي.!
سجاد روايتي ورجاءُ بدران نواڻ جو قائل پئي رهيو آهي. ۽ ريڊرس کي پاروٿن خيالن بدران نواڻ جي هُٻڪارآڇي ٿي. جنهن جي ڪري هن جي شاعري پنهنجي هم سفرن ۾ هڪ اوچو مقام رکي ٿي.
سجاد شاعريءَ ۾ڪڏهن به ڪمزور ۽ بي جان ڪافين جو سهارو نٿو وٺي بلڪه سگهارن ۽ ٺهڪندڙ ڪافين جي چونڊ ڪري ٿو. جيڪا هڪ سُٺي ۽ ميچوئر تخليقڪار جي اهم خوبي آهي. هن جي شاعريءَ ۾ پهاڙيءَ ندي جهڙي رواني آهي جيڪا ڪڏهن به رڪڻي ناهي......
حسن شيخ
مير علي بازار خيرپور