سجاد جي شاعريءَ ۾ حاجي احمد ملاح جهڙي شاعريءَ جا رنگ
کبھی عشق کام کے آڑے آتارہا
کبھی کام سے عشق الجھتا رہا
هو ڪم ۽ عشق کي گڏوگڏ هلائي ٿو ۽ ٻنهي مان ڪنهن کي به تنگ ٿياڌورو نه ٿو ڇڏي.سجاد جي ماڙي/اوطاق پڻ هميسه ان توازن جو ڏيک ڏيندي آهي ته اتي ايندڙ مهمان پڻ ان ڳالهه جي شاهدي هوندا آهن ان جي مهمانن ۾ "تاجل بيوس" کان مولانا خالد محمود سومرو تائين ۽ سرمد سنڌي ۽ نور احمد ميمڻ کان وٺي بلوچستان ۾ جي يو آءِ جي وزيرن تائين مختلف پس منظر وارا ماڻهو هميشه نظر ايندا آهن. ڪڏهن ڪڏهن ته مختلف نظرين ۽ خيالن وارن ماڻهن کي گڏ ويهڻ جو موقعو به سجاد جي ماڙيءَ تي ملي ويندو آهي. پريالوءِ سنڌ جي انهن گهڻن شهرن مان هڪ آهيجتي هندو،مسلم ڀائيچارو مثالي حد تائين موجود آهي ۽ ان مثالي ڀائيچاري جا ڪجهه اولڙا به سجاد جي ماڙيءَ يا ماڙيءَ کان ٻاهر سندس پنهجن ٺڪاڻن تي نظرايندا آهن. پريالوءِ ۾ سندس ذاتي واسطن جو اهو حال آهي جو اسڪول يا ماڙيءَ کان گهر پهچڻ تائين کيس هڪ ڪلاڪ لڳي ويندو آهي ۽ هو ان دير جو ازالو وري تيز تيز گهمي ڪندو آهي.
هنن سڀني ڳالهين جي آخر ۾ آئون هڪ ڳالهه ضرور ڪرڻ چاهيان ٿو ته اسان جي شهر ۾ علم، ادب، شاعري ۽ ادبي سرگرمين کي فروغ ڏيڻ توڙي ادبي دنيا ۾ نون ايندڙن لاءِ پڻ سجاد جو ڪردار نهايت شاندار آهي. پريالوءِ ۾ مون جهڙن ڪيترن ئي سِکڙاٽ اديبن ۽ شاعرن يا ادب دوستن لاءِ سجاد کان ڌاڳو يا ڳانو ٻڌرائڻ اڄ به فرض آهي.
نياز نديم
اسلام آباد