"حساس جذبن جهڙو شاعر"
موٽ مٺڙا وڃائجي نه وڃين
پيهه آهي ته ڳاهجي نه وڃين
ٻَرُ ڀلي تون مگر! حفاظت سان
ه هوا ۾ وسائجي نه وڃين
ڏاهپ کي ڏانوڻ
هُوندا هن هر دور ۾
هڪڙي سيتا ڪونه هُئي
سيتا ۽ راوڻ
هُوندا هن هر دور ۾
انصاف ڪري سگهندين!
دل صاف ڪري سگهندين!
مان ڏوهه مڃان به کڻي
تون معاف ڪري سگهندين!
سجاد ميراڻي اُنهن حقيقت پرست شاعرن مان آهي. هن ڪڏهن به ڪوڙ آڏو پنهنجو ڪنڌ جهُڪائڻ سچ جي توهين سمجهي. زندگيءَ جي لاهين چاڙهين کي پاڻيءَ وانگي جهاڳيندڙ هي شخص توڙي جو رات جي رستن وانگي تنها رهيو آهي. پر مايوس ناهي! ڇو ته تنهائي شاعر جي سهيلي هونديي آهي. جيڪا محبوب جيان بيوفا نه وفادر آهي. بيوفائن جي ديس ۾ وفائن جو راهي سجاد ميراڻي! پنهنجي منزل ماڻي چڪو آهي. سندس احساس شاعريءَ جو روح ٿي چُڪا آهن. سندس خيالن جي آڌار آسمان کي ڇُهي چُڪي آ. اِن کان وڌيڪ خُوش نصيب ٻيو ڪير ٿي سگهندو!
جاويد پنهور
خيرپور ميرس