نعت
سُهڻو نبيِصه سُونهارو
انسان ذات ۾ آ
سڀني کان مان وارو
پيغمبرن جَي اُڀَ تي
تارن ۾ چنڊُ پيارو
هُنصه لاءِ سڀ برابر
گورو هُجَي يا ڪارو
دشمن، سڄڻ جِي خاطر
آ امن جو اشارو
جنهن کي هُوصه مان بخشَي
ماڻِيندو ڇوٽڪارو
عظمت نه جنهن سُڃاتِي
تنهن لاءِ آ خسارو
مُنهنجَي مٺَي مُحمَّدصه
جو اسم آ ڀلارو
”احمد“، ”بشِير“ هُن جو
هر نانءٌ ناميارو
پڙهجَي مٺَي نبِيءَصه تي
دل سان درُود ٻارو!
(3 سيپٽمبر 2012ع)