اسڪُول جو گھنڊ
هوريان هوريان پير کڄي ٿو
ليٽ ٿيڻ جَي ڀَوَ کان ليڪن
هر ڪو جھَٽ اسڪُول پُڄي ٿو
”ٽِن...“ بس هڪڙو گھنڊ وڄي ٿو
پهريو پيرڊ هاڻ لڳي ٿو
ٻار ڀلي هوشيار هُجي ته به
هوريان هوريان حاضر ٿئي ٿو
ٽِن...ٽِن...ٽِن...ٽِن... گھنڊ وڄي ٿو
هاڻ رسيسِي رنگ رچي ٿو
کائڻ، کيڏڻ ويلي هرڪو
ٻالڪ خوش ٿِي خُوب کِلي ٿو
ٽِن...ٽِن...ٽِن...ٽِن... گھنڊ وڄي ٿو
وقفَي جو جيئن وقت پُڄي ٿو
هر ڪو زورِيءَ يا چاهِيندَي
جلد ڪلاسن منجھه اچي ٿو
ٽِن...ٽِن...ٽِن...ٽِن... گھنڊ وڄي ٿو
موڪل جو اعلان ٿئي ٿو
”قلم سليٽِي ــ موڪل ٿئي ٿِي“
چوندَي هر ڪو ٻار ڀڄي ٿو
آچر جو جِيئن ڏِينهُن اچي ٿو
هر ڪو مؤجن منجھه رهي ٿو
جاڳڻ جِي ڪا جلدِي ناهي
هر ڪو ٻالڪ عيش ڪري ٿو
ٽِن...ٽِن...ٽِن...جو گھنڊ وڄي ٿو
مقصد وارِي ڳالهه سَلي ٿو
وقت وهَي ٿو پاڻِيءَ وانگي
هر ڪنهن کي هوشيار ڪري ٿو
ڏينهن اچي ٿو، ڏينهن وڃي ٿو
گھنڊ تي سارو وقت ڦِري ٿو
سست هميشه راند وِڃائي
چُست سدائين گوءِ کٽي ٿو
(10 نومبر 2012ع)