موئن جي دڙي ۾ محبت
ڪينٽين جي ٽيبل تي ويٺي مون توکي هتان جي راڻي ۽ پاڻ کي بادشاه تصور ڪرڻ شروع ڪيو سچ پڇين تہ پو۽ توکي گهوري تڪڻ جو مزو ئي نرالو ٿي ويو تنهنجي چهري کان نظر کي پري هٽائڻ منهنجي لا۽ تمام ڏکيو ٿي پيو، منهنجي لا۽ هتي مقدس هئي هتان جي ڌرتي مگر انهن کان وڌيڪ منهنجي لا۽ مقدس ٿي پيون تنهنجيون گول ناسي اکيون، اُھي اکيون جن ڪڏهن منهنجي باري ۾ ڪي خواب ڏٺا هوندا، اُهي اکيون جن منهنجي اکين کان ننڊ کسي، اُھي اکيون جيڪي منهنجي اکين لا۽ سولر سسٽم وارو ڪم ڪنديون آهن ۽ وقت بوقت منهنجي اکين سان اڙجي ڪري منهنجي اکين کي چارج ڪنديون آهن، انهن اکين کي آءُ ڪئين ٿو وساري سگهان جيڪي مون کي ڏسي ڪري ٽيوب لائيٽ وانگر ٻرڻ شروع ڪنديون آهن.
ها پرين !! هاڻ تہ بس انهن اکين جي آکيري ۾ هميشه لا۽ پنهنجو گهر ٺاهي ڪري ويهڻ ٿو چاهيان.